Από τα πρώτα Κυπριακά ξενοδοχεία αναφέρονται το ξενοδοχείο του Κιμωνή (1885) σε πάροδο της οδού Λήδρας στη Λευκωσία, τα ξενοδοχεία «Τρόοδος» (1900) στην οδό Αγίου Ανδρέου και «Φοινικαρίδη» στη Λεμεσό, τα ξενοδοχεία «Σέντραλ» (1900), «Ρόγιαλ» (1901) αργότερα μετονομαζόμενο σε «Beau Rivage», «Grand Hotel» (1903) στη θέση του σημερινού «Sun Hall» στη Λάρνακα, τα ξενοδοχεία Ηλία Παπαδόπουλου (1900), «Savoy» και «Βυζάντιο» στην Αμμόχωστο, το ξενοδοχείο «Όλυμπος» (1908) αργότερα (1951) μετονομαζόμενο σε «Νέος Όλυμπος» στην Πάφο και το ξενοδοχείο «Ακταίον» (1906), αργότερα (1933) μετονομαζόμενο σε «Coeur-de-lion» στην Κερύνεια.
Κυρίαρχη φυσιογνωμία στα ξενοδοχειακά δρώμενα του τόπου την περίοδο 1900-1930 υπήρξε ο επιχειρηματίας Najem Houry, Συριακής καταγωγής. Ο «βασιλιάς των Κυπριακών Ξενοδοχείων», όπως τον αποκαλούσαν, λειτούργησε στα 1903 το πρώτο ξενοδοχείο των ορεινών θερέτρων, το «Όλυμπος», το οποίο όμως κατεδαφίστηκε το 1949 από τις Αρχές κατόπιν δικαστικής απόφασης, λόγω εκπνοής της χρονικής προθεσμίας λειτουργίας που του είχε παραχωρηθεί.
Ο κ. Houry λειτούργησε επίσης (1904) το ξενοδοχείο «Πλάτρες», το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε «Grand», ενώ στη συνέχεια επέκτεινε σε απίστευτα σύντομο χρονικό διάστημα την αλυσίδα ξενοδοχείων του και στις πόλεις: Σε Λεμεσό «Νέος Όλυμπος» (1905), Αμμόχωστο « Savoy» (1905), Λάρνακα «Majestic» (1906) και Λευκωσία «Cyprus Palace» (1906). Άλλος ένας υποψήφιος για βράβευση πρωτοπόρος ξενοδόχος, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε ότι λόγω της υπέρμετρης επέκτασης και κατάρριψης κάθε ρεκόρ του «επιχειρείν επικινδύνως» του κ. Houry, με εξαίρεση το «Savoy», όλα τα υπόλοιπα ξενοδοχεία δεν άντεξαν στον χρόνο.
Πηγή: Μαρίνος Μενελάου, Ανώτερος Τουρ. Λειτουργός – Υφ. Τουρισμού
