Είναι παραδοσιακά ζυμαρικά τα οποία καταναλώνονται κυρίως ως γλυκό.
Ιστορία:
Το όνομά τους το οφείλουν στο σχήμα που τους έδιναν οι νοικοκυρές («τερτζέλλι», μικρό κουλούρι, λουλούδι), το οποίο διαφοροποιόταν ανάλογα με την περιοχή. Παρασκευάζονταν και τρώγονταν τις μέρες των νηστειών, ιδιαίτερα τις μέρες που δεν έτρωγαν λάδι όπως την Αγία Εβδομάδα, του Σταυρού κ.λπ. Επίσης η κατανάλωσή τους ήταν συνδεδεμένη με διάφορες αγροτικές εργασίες όπως το μάζεμα των χαρουπιών κ.λπ.
Μέθοδος παρασκευής:
Τα «τερτζελλούδκια» παρασκευάζονται από ζυμάρι αποτελούμενο από αλεύρι και νερό. Το ζυμάρι πλάθεται σε λεπτά κορδόνια τα οποία κόβονται σε ανάλογο μέγεθος που καθορίζεται από το σχήμα που θα δοθεί στο «τερτζελλούδι». Αφού δοθεί το επιθυμητό σχήμα τα «τερτζελλούδκια» τοποθετούνται συνήθως σε πανέρι («τσέστο» στην κυπριακή διάλεκτο) και αποξηραίνονται φυσικά ή καταναλώνονται φρέσκα. Τα «τερτζελλούδκια» καταναλώνονται ψημένα σε μέλι, χαρουπόμελο ή έψημα, αραιωμένα με νερό.
Γαστρονομία:
Τα «τερτζελλούδκια» υπάρχουν, επίσης, στο εμπόριο και μπορούν να καταναλωθούν ως επιδόρπιο αφού ψηθούν σε αραιωμένο με νερό μέλι, έψημα ή χαρουπόμελο. Σερβίρονται σε βαθύ πιάτο μαζί με λίγο από τον γλυκό ζωμό στον οποίο ψήνονται.
