Τα αρώματα του κρασιού, είναι πτητικές ουσίες οι οποίες γίνονται αντιληπτές από τις αισθήσεις της όσφρησης και της γεύσης, όταν καταναλώνουμε ένα κρασί.
Πολλοί καταναλωτές θεωρούν πως τα αρώματα αυτά προέρχονται από εξωγενή προσθήκη χημικών αρωμάτων στο κρασί μας κατά την οινοποίηση ή ακόμα και μετά το τέλος, λίγο πριν την εμφιάλωση.
Η τεχνική αυτή που χρησιμοποιείται ευρέως και νόμιμα στην παραγωγή αρκετών τροφίμων, στην παραγωγή κρασιού είναι παράνομη αλλά και αχρείαστη.
Τα αρώματα που βρίσκουμε καταναλώνοντας ένα κρασί προέρχονται από τρείς βασικές «πηγές». Επιστημονικά χωρίζονται σε πρωτογενή που προέρχονται από το σταφύλι και έχουν άμεση σχέση με την ποικιλία σταφυλιού που χρησιμοποιείται, δευτερογενή που οφείλονται στην αλκοολική ζύμωση και τριτογενή που αφορούν την παλαίωση.
Το σύνολο των αρωμάτων ονομάζεται μπουκέτο και σε ένα σωστό και ισορροπημένο κρασί όλα αυτά τα αρώματα συνυπάρχουν αρμονικά.
Στη σύγχρονη οινοποίηση, ο παραγωγός οίνου με τις γνώσεις και την εμπειρία του προσπαθεί με πολύ μεγάλη προσοχή και τέχνη να αναδείξει αλλά και κρατήσει αυτά τα αρώματα στο κρασί του, καθώς όντας πτητικές ουσίες, εύκολα εξατμίζονται και χάνονται στον αέρα.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να γίνει αντιληπτό ότι πίνοντας ένα κρασί το οποίο μας μυρίζει για παράδειγμα κεράσι, το άρωμα αυτό δεν προέρχεται από προσθήκη αρώματος κερασιού εξωτερικά στο κρασί μας, αλλά από μια δύσκολη διαδικασία παντρέματος των αρωμάτων που προέρχονται από το σταφύλι μας που χρησιμοποιήσαμε σαν πρώτη ύλη για την παραγωγή του κρασιού μας, από την αλκοολική ζύμωση που μετέτρεψε τον χυμό σε οίνο και πιθανόν και της παλαίωσης του οίνου μας.
Πιείτε με μέτρο!
Καταναλώστε υπεύθυνα!
Απολαύστε κυπριακά!
Του Μάριου Νικολάου – Οινολόγος
