Νέα Νεα της Αγορας

«Η καρδιά ενός πατέρα είναι αριστούργημα της φύσης»…Αυτοί που γίνοται και μάνες

Εδώ και ώρες παιδεύω το μυαλό μου για να αρχίσω να γράφω για την αυριανή μέρα – την μέρα που είναι η γιορτή του πατέρα.

Ο βαθμός δυσκολίας έρχεται να δέσει με την φιλοσοφία του Portal που εργάζομαι. Πώς και με ποιο τρόπο η γαστρονομία ή και η εστίαση περιστρέφεται γύρω από το μεγαλείο του πατέρα;

Στο μυαλό μου τριγυρνάει η φιγούρα ενός πατέρα που κλήθηκε να γίνει και μάνα, βλέπετε για αυτόν η  ζωή ήταν τόσο απρόβλεπτη, με τόσες ανατροπές. Ο χαμός της γυναίκας του – του παιδικού του έρωτα –«ταξίδεψε στον ουρανό και έγινε άγγελος», όπως λέει στην μικρή σχεδόν κάθε βράδυ λίγο πριν την πάρει ο ύπνος… Εργάζεται, την πάει σχολείο, διαβάζουν μαζί, της μαγειρεύει…«Άλλο εγώ άλλο η μητέρα της, ποτέ δεν θα την φτάσω, μου αρκεί που η κόρη μου με βλέπει σαν φίλο και σαν μπαμπά», αυτό θέλει και αυτό κάνει και θα κάνει για πάντα.

Είναι και ένα φιλαράκι όπως τους χιλιάδες χωρισμένους που υπάρχουν ανάμεσα μας. Αυτός δεν περιμένει να δει τα παιδιά του Σ/Κ. Αυτόν τον έχει εγκαταλείψει η γυναίκα του και του άφησε τα δύο ανήλικα παιδιά τους. Βάζει πλυντήρια, κάνει κοτσίδες, βάφει νύχια, έμαθε να φτιάχνει γλυκά, με την μαγειρική δεν το’χει ακόμη βρίσκει ότιδηποτε προτηγανισμένο, προψημένο, έτοιμο φαγητό (ας είναι καλά η γιαγιά!) έμαθε να κάνει υπομονή και όπως ακριβώς όπως μια γυναίκα που την «πουλάει» ο σύζυγος της, τα βράδια ξαπλώνει και αναρωτιέται αν τα έκανε όλα σωστά…

Η Μαρία Κωνσταντοπούλου, δίνει εύσημα σε αυτούς τους πατεράδες σε ένα εκπληκτικό κείμενο γιατί, λόγω συνθηκών, η μαμά δεν υπάρχει πλέον στο προσκήνιο.

Ένα μεγάλο μπράβο, λοιπόν, γιατί…

1. Είναι ταυτόχρονα μπαμπάδες αλλά και μαμάδες. Πρέπει να συμπληρώνουν το κενό της απουσίας της μητέρας κι αυτό είναι η δυσκολότερη πρόκληση που πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν.

2. Υπομένουν καρτερικά τις αδιάκριτες ερωτήσεις γνωστών και ξένων, του τύπου «Πού είναι η γυναίκα σου; Γιατί δεν ήρθε μαζί σας;».

3. Αν μεγαλώνουν κόρες, πρέπει να μιλήσουν για την περίοδο, ν’ αγοράσουν σερβιέτες, να γνωρίσουν το πρώτο αμόρε τους (και τον πρώτο ανταγωνιστή τους) και να κάνουν την αμήχανη συζήτηση για το σεξ από την θηλυκή πλευρά.

4. Έχουν την υποχρέωση να εξηγήσουν στο παιδί με περίσσια υπομονή γιατί «Ο Θεός πήρε τη μανούλα μαζί του» ή «Γιατί εγώ δεν έχω μαμά και όλα τ’ άλλα παιδάκια έχουν;». Και τα καταφέρνουν.

5. Απελπίζονται. Κουράζονται. Υπάρχουν φορές που νιώθουν ότι δεν θα τα βγάλουν πέρα και σκέφτονται «Γιατί είμαι μόνος μου σ’ όλο αυτό;». Αλλά μόλις βλέπουν το χαμόγελο των μικρών τους, τα ξεχνάνε όλα!

6. Γιατί κλαίνε αρκετά συχνά και γιατί δεν ντρέπονται να κλαίνε μπροστά στα παιδιά τους.

7.Πάνε κόντρα στο κατεστημένο! Σε μια κοινωνία όπως την δικά μας, το να μεγαλώνει μόνος του ένας μπαμπάς τα παιδιά του χωρίς την παρουσία μιας γυναίκας, είναι κάτι πρωτόγνωρο. Και κάτι για το οποίο θα πρέπει να είναι υπερήφανος.

Ps.Αν έχετε συναντήσει ποτέ ένα πατέρα σαν αυτούς δείτε το «φως» στα ματιά τους κάθε φορά που κοιτάνε τα μικρά τους και θα καταλάβετε πόση αγάπη αναβλύζει από μέσα τους. Έβαλαν στο περιθώριο την προσωπική τους ζωή και έκαναν σκοπό της ζωής του να αναλάβουν και τους δύο πιο ευλογημένους ρόλους που μας έδωσε ο Θεός να είμαστε γονείς.

Φωτό: Αρχείου

Subscribe to our Newsletter. Let's stay updated!

Related posts

Google: Άλλαξε το όνομα ναού σε «Καθεδρικός Ναός Εθνικής Ηλιθιότητας»

Taste and Hospitality

Πόσοι επισκέφθηκαν το τμήμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου σ’ένα 7μηνο!

Taste and Hospitality

BeanCoin: Το μυστηριώδες νόμισμα που…σώζει τα μπαρ

Taste and Hospitality

Αφηστε ενα σχολιο

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία στην ιστοσελίδα μας.
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

Αποδοχή Μάθε περισσότερα

error: Content is protected !!