Ομολογώ ότι στο πρώτο άκουσμα της πρόσκλησης από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού για ένα οδοιπορικό ταξίδι γαστρονομίας στη Χαλκιδική με ξάφνιασε ευχάριστα. Περιείχε μια νότα αναζωογόνησης μετά από τόσες μέρες εγκλεισμού και άλλες τόσες μέρες «καταθλιπτικές» προσπαθώντας όλοι μας να σταθούμε στα πόδια μας ξανά.
Ο τουρισμός μετράει πληγές…και όσο κλισέ και αν ακούγεται μετά από 12 ώρες σε αεροπλάνο, αμάξι και οδοιπορικά σε δυο από τα 16 χωριά του Δήμου Αριστοτέλη να βλέπεις ανθρώπους να χαμογελάνε και σε υποδέχονται κυριολεκτικά στην αγκαλιά τους αντιλαμβάνεσαι αμέσως την έννοια της φιλοξενίας.
Το Taste and Hοspitality αποκλειστικά θα βρίσκεται εδώ από τις 6 μέχρι και τις 10 Ιουλίου και λαμβάνει μέρος σε δραστηριότητες της εβδομαδιαίας θεματικής ενότητας, με τίτλο: «Κουζίνα-2020». Κατά τη διάρκεια του τετραήμερου θα παρουσιαστούν γεύσεις από την περιοχή Νάουσας Μακεδονίας εκτός από του Πόντου και μέσο μίας γιορτής στην Ανατολική Χαλκιδική, θα ανακαλύψουμε και να συνδέσουμε τα χαρακτηριστικά των δύο προορισμών.
Ανάμεσα σε άλλους επιβάτες που έκαναν το πρώτο ταξίδι στην μετά covid-19 εποχή. Άδειο το αεροδρόμιο Λάρνακας τίποτα δεν θύμιζε ότι είναι καλοκαίρι. Αστυνομία και άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό έδιναν συνέχεια οδηγίες. Κάποιες διαμαρτυρίες από συμπατριώτες μας που δεν γνώριζαν για την συμπλήρωση σχετικού αιτήματος για είσοδο στα ελληνικά εδάφη. Μια αλλοδαπή να πέφτει στο πάτωμα να χτυπιέται αφού προσπάθησε με πλαστό διαβατήριο να ταξιδέψει. Όλα τα καταστήματα κλειστά ακόμη και ο χώρος καπνιστών. Συναντώ δύο ευρωβουλευτές τον Δημήτρη Παπαδάκη και τον Νιαζί Κιζιλιούρεκ. Όλοι με μάσκες και γάντια κοιταζόμασταν αμήχανα για τον τρόπο που θα χαιρετιόμασταν…
Χωρίς καθυστέρηση απογειωνόμαστε στις 12.40 και 2.50 θα βρεθώ Θεσσαλονίκη. Άλλος αέρα άλλη αύρα και οι πρώτοι ταξιδιώτες ανάμεναν σε ουρές για ένα μεταφορικό μέσο. Η Μαρία Πάππας Διευθύντρια Marketing & Επικοινωνίας του Προαθωνικού Οργανισμού Τουρισμού μας παραλαμβάνει από την πύλη του αεροδρομίου και μαζί με την Υπέυθυνη πολιτισμού και εκδρομών του Ινστιτούτου ελληνικού πολιτισμού Κύπρου, Ελένα Οδυσσέως μπαίνουμε στο αμάξι με προορισμό το χωριό Στρατώνι όπου θα γινόταν η πρώτη εκδήλωση.
Αρναία
Ενδιάμεση στάση στην πανέμορφη Αρναία, με πληθυσμό 3.500 κατοίκους κτισμένο στους πρόποδες του όρους του Χολομώντα. Από την Θεσσαλονίκη κάναμε περίπου 70 χλμ να φτάσουμε και διασχίσαμε την εθνική οδό 16 (Θεσσαλονίκης-Ιερισσού) που οδηγεί στο Άγιο Όρος.
Παντού στενά δρομάκια, πλακόστρωτα και μικρές πλατείες. Οι περιηγητές να μας χαιρετάνε και να περπατάμε ανάμεσα σε παραδοσιακά καφενεία και ταβέρνες. Βρεθήκαμε στον «πυρήνα» του οικισμού την κεντρική πλατεία, το «παζάρι», όπου υπάρχει ένας μεγάλος πλάτανος μέσα από τον οποίο κυλά πόσιμο νερό. Ακριβώς απέναντι θα μπούμε στο ταβερνάκι με την ονομασία «Πλάτανος» όπου ο Παναγιώτης ένα νεαρό παιδί κρεοπώλης στο επάγγελμα και μόλις πρόσφατα άνοιξε το ταβερνάκι. Στο τραπέζι θα βρεθεί η παραδοσιακή ελληνική σαλάτα με: ντομάτα, αγγούρι, πράσινη πιπεριά, κρεμμύδι, φέτα «Καραγιάννη», το παξιμάδι με ρίγανη. Θα ακολουθήσει το τυρόμελο που αποτελείται από φύλλο κρούστας, φέτα τοπική, Μέλι «Γεωργάκα» και σησάμι. Το πιάτο με την ελληνική πίτα και μια σάλτσα από μαϊντανό, κόκκινη πιπεριά, κοτόπουλο και μαγιονέζα σου ανοίγει αμέσως της όρεξη για το επόμενο πιάτο το παραδοσιακό λουκάνικο «Ντίνας» που αποτελείται από χοιρινό κρέας, πορτοκάλι και μπαχάρι. Πίνοντας το τοπικό ποτό Μουντοβίνα (μοιάζει σαν τσίπουρο) δημιουργείται από απόσταγμα μελιού και παράγεται μόνο στην Αρναία.
Περιγραφή χωριού
Πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε τον Μητροπολιτικό ναό της Αρναίας, που όπως προκύπτει από μαρμάρινη ενεπίγραφη πλάκα που βρίσκεται εντοιχισμένη στην πρόσοψή του, κτίστηκε το 1812 και τιμάται στη μνήμη του Αγίου Στεφάνου. Σημαντική για το σύνολο του Δήμου Αριστοτέλη, είναι η διάκριση που πήρε πέρσι μπαίνοντας στη λίστα του αμερικανικού CNN με τα ομορφότερα χωριά της Ελλάδας με την Αρναία στην 3η θέση. Δίπλα βρίσκεται το Δημαρχείο και ακριβώς απέναντι το ανακαινισμένο αρχοντικό του 19ου αιώνα προσφέρει μοναδικά διακοσμημένα δωμάτια με θέα στην Αρναία και την κοιλάδα του όρους Δρεβενίκος. Έξι δωμάτια στο σύνολο και όπως μας ανέφερε εκ των ιδιοκτήτων πολλοί Κύπριοι επιλέγουν να παντρευτούν και να περάσουν μήνα του μέλιτος στο παραδοσιακό του κατάλυμα. Οι φωτογραφίες που τραβήξαμε μιλάνε από μόνες τους
Μέλι Γεωργάκα
Μέχρι σήμερα έχει πάρει 14 βραβεία γεύσης και ποιότητας ως το καλύτερο μέλι σε διεθνείς διαγωνισμούς. Μπαίνω στο κατάστημα και ήταν ένα στολίδι. Δεν ήξερα που να πρώτο κοιτάξω. Μικρά μπουκαλάκια με μέλι το καθένα με την ιδιαιτερότητα του: Μέλι πεύκου, ανθέων… Διάφανα χρυσαφένιο, λαχταριστό, υπέροχα ευωδιαστό, πλούσιο σε γεύση, ιχνοστοιχεία και θρεπτικές ουσίες Το 2017 με ένα βραβείο εξαιρετικής γεύσης (great taste award), το μέλι Αρναίας βραβεύθηκε εκ νέου φέτος στη Μεγάλη Βρετανία από τον θεσμό Great Taste της διάσημης συντεχνίας Guild of Fine Food, που αποτελεί πλέον παγκόσμιο σημείο αναφοράς. Το μέλι έχει αντισηπτικές ιδιότητες, είναι τονωτικό, αυξάνει το ρυθμό λειτουργίας της καρδιάς, μειώνει το πρόβλημα του έλκους στο στομάχι και γενικά συμβάλλει στη καλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Βοηθά σημαντικά στο ταχύτερο μεταβολισμό του οινοπνεύματος με αποτέλεσμα να απαλλάσσεται κανείς γρηγορότερα από την κατάσταση μέθης. έχει αντιμικροβιακή δράση και εμποδίζει την ανάπτυξη των βακτηρίων και άλλων παθογόνων οργανισμών.
Στρατώνι
Αναχωρούμε για το Στρατώνι ένα μεγάλο παραθαλάσσιο χωριό στη βόρεια Χαλκιδική, που απέχει από τον Πολύγυρο 66 χλμ. Υπέροχες αμμώδεις παραλίες, παιδάκια με τα ποδήλάτακια να κάνουν βόλτες, ζευγάρια να απολαμβάνουν το καφεδάκι τους. Δεν χορταίνει να κοιτάει το μάτι…Από την μια μεριά το πράσινο, δίπλα οι παραλίες πολλών χιλιομέτρων. Είναι κυρίως γνωστό για τα ορυχεία του καθώς τα βουνά της περιοχής που είναι πλούσια σε κοιτάσματα.
Ο ιστιοπλοϊκός όμιλος και οι βάρκες των ντόπιων ψαράδων χρησιμοποιούν το μικρό λιμάνι της περιοχής. Να αναφέρουμε ότι στο χωριό βρέθηκαν ταφικά μνημεία των ρωμαϊκών χρόνων. Ο κεντρικός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Βαρβάρα. Υπάρχουν επίσης δύο παρεκκλήσια, του Αγίου Νικολάου και των Αγίων Θεοδώρων. Στον οικισμό μεταξύ άλλων λειτουργούν ιατρείο, νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο, και φαρμακείο.
Οι κάτοικοι του Στρατωνίου, παρόλο που προέρχονται σε μεγάλο ποσοστό από διαφορετικές περιοχές, αποτέλεσαν ένα ενιαίο, αρμονικό σύνολο και ανέκαθεν τους διέκρινε η αγάπη για τον πολιτισμό. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, στο Στρατώνι γίνονταν πολλά καλλιτεχνικά δρώμενα και τοπικές εκδηλώσεις. Το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων -προπολεμικά ακόμη, η ίδρυση μουσικογυμναστικού ομίλου από τη δεκαετία του 1950, οι εκθέσεις ζωγραφικής, η λειτουργία μπάντας και χορευτικού συγκροτήματος, η διοργάνωση εντυπωσιακών αποκριάτικων εκδηλώσεων, τα τριήμερα ειρήνης και οι συναυλίες μεγάλων καλλιτεχνών, είναι μερικά δείγματα της πολιτιστικής παράδοσης που έχει να επιδείξει το Στρατώνι.
https://www.facebook.com/nicoleta.christou.5
Κουζίνα 2020
Μυρωδιές, χρώματα και γεύσεις της Μικρας Ασίας και του Πόντου κατέκλυσαν την Δευτέρα το βράδυ (6 Ιουλίου), δίπλα στο κύμα μας σε μια μικρή εκδήλωση που όπου μας είπαν δεν θύμισε σε τίποτα το τι γινόταν άλλες χρονιές (βλ.πανδημία). Η γαστρονομική κληρονομιά των Ελλήνων από τα «ματωμένα χώματα», της ιστορίας μας σε πιάτα. Προϊόντα, πιάτα, γεύσεις και συνήθειες της ποντιακής και μικρασιάτικης κουζίνας αρχίζουν να αποτυπώνονται σε φωτογραφικά κλικς και σε χαρτί με στυλό. «Στόχος ήταν να τονώσουμε τουριστικά την περιοχή, αναφέρει η κ. Μαρία Πάππα. Αν και λόγο Covid-19 δεν μπορούσαν άλλοι συνάδελφοι να ταξιδέψουν φέτος Ασία, Γαλλία, Λίβανο εντούτοις το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε για να υπενθυμίσει σε μας αυτό το υπέροχο γαστρονομικό ταξίδι.
Θα πιάσω κουβέντα με τον Δήμαρχο Δήμου Αριστοτέλη Στέλιο Βαλιάνο ένα νεαρό σε ηλικίας (γεννήθηκε το 1979) μόνιμος κάτοικος Αρναίας, που σε στην ομιλία του όπως είπα και στον ίδιο: ίσως θα είναι η πρώτη φορά που πρέπει να πάρουμε μαθήματα από εσάς σε ότι αφορά το πείσμα για να κρατηθεί η πολιτιστική κουλτούρα μέσω της γαστρονομίας – μέσω του πολιτισμού. Με πλησιάζει μια ξανθιά μελαχρινή κυρία και αρχίζει να μιλάει κυπριακά. Η κυρία Νίκη από το Παλιομέτοχο μόνιμη κάτοικος από τα τέλη της δεκαετίας του 70 στο Στρατώνι. Ακούω να μιλάει με πάθος το όσα ζει εκεί, την ηρεμία που της προσφέρει η περιοχή. Το μείγμα της κουλτούρας των πολιτισμών και πόσο την πόνεσε όταν βρέθηκε στην Κύπρο το 2009 (όπου ήταν η τελευταία φορά) όταν είδε πόσο άλλαξαν για μας τα πράγματα. (εγώ θα έλεγα πόσο στάλωσαν).
Στις 10 το βράδυ και μετά από μια ενδιαφέρον μέρα αλλά και παράλληλα εξαντλητική (βλέπετε δεν είμαστε μαθημένοι για τόσες μεγάλες διαδρομές σε μια μέρα) φτάνουμε στην Ουρανούπολη, στο Akrathos Beach Hotel. Είναι το τελευταίο χωριό που θα συναντήσετε στη Χαλκιδική πριν την μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους. Από εκεί ξεκινάει το ferry boat για τη Δάφνη, το λιμάνι του Άγιου Όρους.
Μια τεράστια ακτή ξεκινά από την περιοχή του λιμανιού της Τρυπητής και καταλήγει στον οικισμό της Ουρανούπολης. Οι παραλίες της ξετυλίγονται η μία μετά την άλλη σε ένα μήκος 5 χιλιομέτρων – αμμώδεις, καθαρές και πλήρως οργανωμένες.
Είναι πλέον αργά…Βγαίνω στο μπαλκόνι του μεγαλύτερου ξενοδοχείου της περιοχής και κοιτάω απέναντι μου το φεγγάρι. Ξέρω ότι κάπου εδώ τριγύρω είναι ο αγαπημένος τραγουδιστής Πασχάλης Τερζης όπου τον περισσότερο χρόνο βρίσκεται στο εξοχικό του στη Χαλκιδική και περνά χαλαρές στιγμές με φίλους. Το «Φεγγάρι μου χλωμό» ακούγεται από το pc μου, ήχους από το κύμα, βλέπω βουνό, πισίνες φώτα…Ένα τσιγάρο λίγο πριν πέσω για ύπνο και στο μυαλό μου τριγυρνάνε εικόνες…
