Ένα από τα πιο διάσημα κοκτέιλ σε όλον τον κόσμο, σύμβολο της δεκαετίας του ’70, της Καραϊβικής και των ονειρεμένων διακοπών στα νησιά της είναι αδιαμφισβήτητα η Piña Colada. Και φυσικά, δικαιολογημένα, αφού παρασκευάζεται με τρία από τα πιο διαδεδομένα προϊόντα της κεντρικής Αμερικής: ρούμι, ανανάς, καρύδα.
Όπως συνηθίζεται μάλιστα με την ιστορία των πιο κλασικών κοκτέιλ, η πατρότητα της διεκδικείται από αρκετούς μπαρτέντερ και περιλαμβάνει μάλιστα και έναν μύθο, κατευθείαν από την ιστορική παράδοση του Πουέρτο Ρίκο, του νησιού δηλαδή που όλοι επιβεβαιώνουν πως γεννήθηκε,αναφέρει το bitterbooze.
Η ιστορία της Piña Colada
Βρισκόμαστε στις αρχές του 1800, οπότε και τα νησιά της Καραϊβικής μαστίζονταν από την πειρατεία. Στο Πουέρτο Ρίκο δρούσε ο διάσημος πειρατής Roberto Cofresí, που είχε γίνει κάτι σα σύμβολο μεταξύ του ντόπιου πληθυσμού –περίπου σαν τους δικούς μας Κλέφτες- χτυπώντας τα εμπορικά πλοία που μετέφεραν τα αγροτικά προϊόντα από το νησί για την Ισπανία. Υπενθυμίζουμε πως τότε το νησί ήταν ισπανική αποικία. Λέγεται μάλιστα πως ο Roberto Cofresí δρούσε ως Ρομπέν των Δασών, κλέβοντας από τις βασιλικές αποστολές για να μοιράσει τα λάφυρα στους φτωχούς ντόπιους.
Ο RAMÓN “MONCHITO” MARRERO PÉREZ
Φημολογείται πως ο Roberto Cofresí είχε δημιουργήσει ένα τονωτικό ποτό για το πλήρωμα του που αποτελούνταν από ρούμι, καρύδα και χυμό ανανά. Όλα αυτά μέχρι το 1825 οπότε ο μεγάλος πειρατής συνελήφθη, εκτελέστηκε και μαζί του χάθηκε και η συνταγή του ποτού. Σήμερα, άγαλμα του πειρατή κοσμεί το Cabo Rojo στο Πουέρτο Ρίκο.
Με τον τερματισμό του ισπανοαμερικανικού πολέμου το 1898, το νησί του Πουέρτο Ρίκο πέρασε σε αμερικανική κυριαρχία και στα μέσα του 20ου αιώνα αναβίωσε και η συνταγή της πρώιμης εκείνης Piña Colada, του συνδυασμού δηλαδή από ρούμι, ανανά και καρύδα. Αυτήν την βοήθησε η δημιουργία της Coco Lopez, του προϊόντος δηλαδή που προσέφερε ένα υποκατάστατο της φυσικής κρέμας καρύδας, που εκ των πραγμάτων ήταν και είναι πολύ δύσκολο να προσφερθεί φυσικώς.“Φημολογείται πως ο Roberto Cofresí είχε δημιουργήσει ένα τονωτικό ποτό για το πλήρωμα του που αποτελούνταν από ρούμι, καρύδα και χυμό ανανά.”
Η πιο διαδεδομένη ιστορία έχει πρωταγωνιστή τον Ramón “Monchito” Marrero Pérez, μπαρτέντερ του Caribe Hilton, ο οποίος λέγεται πως ήταν ο πρώτος που επανεφηύρε τη συνταγή, όταν του ζητήθηκε ένα ποτό που να αντιπροσωπεύει το Σαν Χουάν και το Πουέρτο Ρίκο. Ο Ricardo Garcia τώρα, που δούλευε κι εκείνος στο Caribe Hilton εκείνη την περίοδο, λέγεται πως πήγε λίγο παραπέρα τη συνταγή και, σερβίροντας το ποτό με διαφορετικές αναλογίες και μέσα σε έναν ανανά, διεκδικεί κι εκείνος την πατρότητα του κοκτέιλ. Όλα αυτά μεταξύ 1952 και 1957.
Ως τρίτος «πατέρας» της Piña Colada παρουσιάζεται ο Ramón Portas Mingot, επικεφαλής μπαρτέντερ του Barrachina, ο οποίος λέγεται πως πήρε τη συνταγή του Marrero, την εξέλιξε και της έδωσε και το όνομα Piña Colada, εν έτει 1963. Μάλιστα και στο Caribe Hilton, αλλά και στο Barrachina υπάρχουν αντίστοιχες αναμνηστικές πλάκες που αναφέρουν τους δημιουργούς, διαφορετικούς για την κάθε επιχείρηση.
Piña Colada συνταγή του Caribe Hilton:
- 60ml λευκό ρούμι
- 30ml Coco Lopez
- 30ml κρέμα γάλακτος
- 180ml φρέσκο χυμό ανανά
- Χτυπήστε όλα τα συστατικά με πάγο σε ένα μπλέντερ
- Σουρώστε σε ένα μεγάλο ποτήρι με τριμμένο πάγο
Γαρνιτούρα:
Ένα φύλλο ανανά
