Η μεγαλόνησος είναι θάλασσα, βουνό και πράσινο. Ο Κύπριος έχει ελληνική νησιώτικη νοοτροπία, είναι απλός άνθρωπος και απολαμβάνει το φαγητό περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο.
Κυπραίος είναι η τοπική αργκό της λέξης Κύπριος. Και γι’ αυτούς που δεν επισκέφτηκαν τη μεγαλόνησο και έχουν μείνει με την απορία, η Κωνσταντίνα καλά το ‘πε ότι: «Πάνω στην Κύπρο με δυόσμο μυρίζει το χώμα».
Το να κατάγεσαι από την Κύπρο σημαίνει:
- Να έχουν όλοι το δικό τους αμάξι και να θεωρείς λίγο παράξενο που ένας ντόπιος χρησιμοποιεί το λεωφορείο.
- Να έχεις οικογενειακό τραπέζι κάθε βδομάδα.
- Να σου φέρνει η γιαγιά κάθε χρόνο μια νταμιτζάνα ελαιόλαδο από τα ελαιόδεντρα της αυλής της.
- Να μιλάς με τις ώρες για πολιτικά και ποδόσφαιρο, λες και κάνεις διαχωρισμό περιουσίας.
- Να πηγαίνεις σε κάθε κοινωνική επίσκεψη με ένα κάρο πράματα και να φεύγεις με άλλα τόσα.
- Να χρησιμοποιείς την έκφραση «ρε κουμπάρε» σε όποιον απευθύνεις τον λόγο. Ακόμα και σε αυτούς που βρίζεις στο δρόμο.
- Να τρως μεσημεριανό και να συζητάς τι θα φας το βράδυ.
- Να πηγαίνεις εκδρομή κάθε Φεβρουάριο στο χιονισμένο Τροόδος και να τρως σούπα τραχανά με κάμποσο χαλούμι.
- Να χρησιμοποιείς την ελληνική και αγγλική γλώσσα στην ίδια πρόταση. Συνεχώς.
- Να πηγαίνεις το καλοκαίρι μετά τη δουλειά για μια γρήγορη βουτιά στη θάλασσα.
- Να τρως κυπριακό σουβλάκι και σιεφταλιές με ταχίνι και σαλάτα και να λες: «Σαν το κυπριακό σουβλάκι εν έσχιει (δεν έχει πουθενά άλλου)».
- Να επιβάλλεται κάθε καλοκαίρι, ειδικά αν είσαι από τη Λευκωσία, να παραθερίσεις στις παραλίες της Αγίας Νάπας και του Πρωταρά.
- Να παίρνεις το αμάξι για να πας στο ψιλικατζίδικο στη γωνία πιο κάτω.
- Να σου συστήνει η γιαγιά σου έναν/μια συγχωριανό/ή της σαν Θείο/α. Ασχέτως αν δεν έχετε καμία, μα καμία, απολύτως συγγένεια.
- Να έχει κάθε σπίτι στην αυλή του, τουλάχιστον, ένα λεμονόδεντρο.
- Να περπατάς στο χωριό του παππού και να σε ρωτούν: «Εσύ γιε μου ποιανού είσαι;».
- Να τρως σάντουιτς και τυροπιτάκια από τον φούρνο.
- Να πηγαίνεις στις οδούς Λήδρας στη Λευκωσία, Φοινικούδες στη Λάρνακα, Σαριπόλου στη Λεμεσό και στο Κάστρο της Πάφου για παγωτό τα βράδια του καλοκαιριού.
- Να μη διοργανώνεις γάμους και βαφτίσια τις Κυριακές του καλοκαιριού, διότι είναι κρίμα να στερήσεις στους καλεσμένους σου την κυριακάτικη βουτιά.
- Να έχεις εξηγήσει πάνω από 1000 φορές σε φίλους σου από Ελλάδα ότι η κυπριακή διάλεκτος δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι κολλάει ένα -ν πίσω από κάθε λέξη.
- Να προσανατολίζεσαι στους δρόμους χωρίς να αναφέρεσαι σε οδούς αλλά με βάση το που βρίσκεται ο κοντινότερος φούρνος ή κάποιο χαρακτηριστικό σημείο της περιοχής.
- Να έχεις ξεκινήσει για σπουδές κουβαλώντας τουλάχιστον πέντε κιλά χαλούμι.
- Να βλέπεις παντού δυόσμο, βασιλικό, γιασεμί, ελαιόδεντρα, λεμονόδεντρα και πορτοκαλιές.
- Να μπαίνεις στο ψιλικατζίδικο και να αγοράζεις νερό, σοκολάτες, χαλούμι και απορρυπαντικό ρούχων.
- Να λες τους Ελλαδίτες καλαμαράδες. Όχι από το τηγανητό καλαμάρι. Από το χαρτί και καλαμάρι.
- Να βλέπεις την τουρκική σημαία στον Πενταδάκτυλο και σκέφτεσαι ότι οι γονείς σου έχουν βιώσει πόλεμο.
Γράφει: Λούκας Σιεφτάς
Κύρια φωτο:Jorge rodriguez
