Το φουρνόφκιoν: μακρύ κοντάρι με στρογγυλή μεταλλική πλάκα στη μια του άκρη για φούρνισμα και ξεφούρνισμα των ψωμιών.
Η στρέφα ή ο ξύστρος: μικρή κωμοδρομίσιμη μεταλλική σπάτουλα με την οποία ξύνονταν οι σκάφες για να μαζευτούν τα απομεινάρια του ζυμαριού που ήταν κολλημένα στις επιφάνειές τους. Σήμερα χρησιμεύει στον καθαρισμό των ηλεκτρικών ζυμωτηριών.
Η ζυγαριά: ζυγαριά για το ζύγισμα του ζυμαριού σε οκάδες κατά το κόψιμο για να μην είναι ελλιποβαρή ή υπέρβαρα τα ψωμιά.
Οι σκάφες: για το λιώσιμο του προζυμιού και το ζύμωμα του ζυμαριού.
Οι μονοούππες: οι σανίδες που ονομάζονται και γουποσάνιδα με κoιλώματα για την εναπόθεση των ψωμιών πριν μπουν στο φούρνο.
Το τσαττάλιν ή κατσούνιν: διχαλωτό μακρύ ξύλο με το οποίο σπρώχνονταν από το στόμιο μέσα στο φούρνο τα θαμνοειδή που χρησιμοποιούνταν για το πύρωμα.
Το σιεροκόνταρον ή κονταρόξυλον: για άπλωμα των κάρβουνων που δημιουργούνταν από τα ξύλα κατά το πύρωμα σε όλη τη διάμετρο του δαπέδου του φούρνου.
Ο σύρτης: μακρύ κοντάρι με πανί στο ένα του άκρο το οποίο έβρεχαν σε τενεκέ, και με αυτό τραβούσαν τα κάρβουνα και καθάριζαν το φούρνο πριν από το φούρνισμα των ψωμιών.
Το φουρνόφκιoν: μακρύ κοντάρι με στρογγυλή μεταλλική πλάκα στη μια του άκρη για φούρνισμα και ξεφούρνισμα των ψωμιών.
Το μουντίν: μακρύ κοντάρι με εγκάρσιο μεταλλικό έλασμα στο ένα άκρο για τράβηγμα και ξεχώρισμα των καρβούνων μετά το πύρωμα του φούρνου.
Η γούρνα: πέτρινη γούρνα με νερό που είχε τη θέση της κοντά στο στόμιο του φούρνου και η οποία χρησίμευε στο σφουγγάρισμα του φούρνου με το σύρτη πριν το φούρνισμα. Με το νερό βρεχόταν το πανί που ήταν στερεωμένο στην άκρη του κονταρόξυλου για να μην καεί, όταν θα σκούπιζαν το δάπεδο του φούρνου.
- Εργαλεία φούρνου αρτοποιού
- Με πληροφορίες: Εικονικό Μουσείο Κυπριακών Τροφίμων και Διατροφής
