Δεοντολογικά δεν πρέπει να παίρνουμε θέση αν θέλουμε εμείς οι δημοσιογράφοι να είμαστε αντικειμενικοί. Αυτή τη φορά θα πάρω θέση γιατί θεωρώ ότι αυτό που μας έχουν στερήσει εδώ κι επτά μήνες δεν είναι το clubbing, τα «μεθύσια», και οι χοροί. Ουσιαστικά μας έχουν στερήσει ένα σημαντικό μέρος της διατήρησης της ψυχικής μας υγείας μας: Τη διασκέδαση, την πνευματική μας ανάγκη.
Αφορμή των σκέψεων η σημερινή έκτακτη γενική συνέλευση του ΠΑ.ΣΥ.ΚΕ.Δ παρουσία εκπροσώπου της ΟΕΒ, όπου συζητήθηκε το θέμα της επαναλειτουργίας του κλάδου διασκέδασης, που εργοδοτεί 4000 άτομα, σε 130 επιχειρήσεις. Ανάμεσα σε άλλα κατάθεσε υιοθετώντας τα πρωτόκολλα του Υπουργείου Υγείας στο Τόπο μας, οι επιχειρήσεις του κλάδου θα λειτουργούν:
- Δεν θα υπάρχει πίστα και μπαρ
- Οι θαμώνες θα θερμομετρούνται
- Μόνο με προ-κρατήσεις, και θα τηρείται αρχείο με πλήρη στοιχεία (ιχνηλάτηση)
- Ο αέρας θα εναλλάσσεται 8 ως 15 φορές ανά ώρα (7-10 l/s ανά άτομο έναντι 4,5-5,5 l/s ανά άτομο, που προνοεί η σχετική νομοθεσία).
Όταν διασκεδάζουμε, χαλαρώνουμε και απολαμβάνουμε τη στιγμή
Όταν κάνουμε κάτι διασκεδαστικό, το απολαμβάνουμε για τους εαυτούς μας, όχι απαραίτητα ως μέσο για κάποιο σκοπό. Η ικανότητα να διασκεδάζουμε, είναι άλλωστε η βάση της αίσθησης του χιούμορ: «Παίζουμε» με τα λόγια για να δημιουργούμε αστείες ακαταστασίες και παίζουμε με τις καταστάσεις όταν κάνουμε αστεία.
Η αίσθηση του χιούμορ μας προστατεύει από τις επιπτώσεις του στρες. Ένα από τα χαρακτηριστικά των πιο επιτυχημένων ανθρώπων είναι ακριβώς η αίσθηση του χιούμορ τους. Όσοι υποβάλλονται σε υψηλά επίπεδα άγχους, αλλά έχουν καλή αίσθηση του χιούμορ, έχουν λιγότερη κατάθλιψη και άγχος, λένε ψυχολόγοι στο kratisinow.
Ακριβώς όπως το προληπτικό φάρμακο επικεντρώνεται στην πρόληψη των ασθενειών, η διασκέδαση και η ψυχαγωγία μας βοηθούν να προλάβουμε και να ελέγξουμε τις ασθένειες που σχετίζονται με το άγχος: υψηλή αρτηριακή πίεση, στεφανιαία νόσο, ψυχολογικά προβλήματα, λένε οι ειδικοί.
Το μόνο που θέλουμε είναι να διασκεδάσουμε. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί τα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης ασκούν τόσο μεγάλη «γοητεία». Η ζωή χωρίς γιορτές και πανηγύρια ΔΕΝ είναι ζωή.
Θα ήθελα…
Θα ήθελα να ήταν Σάββατο μεσημέρι, να χτυπάει το τηλέφωνο να ψάχναμε μέρος για χορό και ποτό με την παρέα. Να βάλω κραγιόν και ψηλά τακούνια. Να ακούσω ρυθμό. Να ακούσω ένα ρεμπέτη…ένα μπαγλαμά. Να σιγοτραγουδάμε και να «ταξιδεύουμε». Θα ήθελα μετά από ένα ξενύχτι να είμαι «ερείπιο». Έξοδος να ‘ναι κι ό,τι να’ναι. Θα ήθελα να ήταν Κυριακή και να είμαι με πιτζάμες, να κρατάω μια κούπα καφέ και να ψάχνω για το ποια πάντα παίζει το επόμενο Σάββατο για να κάνω κράτηση…
ΦΩΤΟΣ: ΑΡΧΕΙΟΥ
