Πρόσωπα Φιλοξενία

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ιωάννης Χαραλάμπους- Αφοπλιστικά ειλικρινής σε μια ανατρεπτική συνέντευξη!

Γεννημένος 10 Μαρτίου 1990 o Iωάννης Χαραλάμπους. Διάνυσε την παιδική και εφηβική ηλικία του στο ριγιάλ ακατεμη Αληταριό  τελειώνοντας τα δύο «μαύρα χρόνια» του στρατού και επιβιώνοντας ακόμη σώας τας φρένας, έτσι πιστεύει τουλάχιστον. (!) Bούτηξε στην αγκαλιά του προβολέα σπουδάζοντας και δουλεύοντας αρκετά χρόνια στο Θέατρο ακόμη και σήμερα,ενώ παράλληλα,όπως θα μου πει χαρακτηριστικά: “Σέρβιρε “αλκοολικούς φιλοσόφους”, κάνοντας διατριβή στον ανθρώπινο πόθο και πάθος”. Με αυτά τα εφόδια ανακατεύει την κουτάλα του εδώ και 5 χρόνια και ούτε ο ίδιος δεν ξέρει τι του μαγειρεύει το μέλλον! Με πολύ διάθεση και χιούμορ ο Ιωάννης Χαραλάμπους αποκλειστικά σε μια εξομολόγηση με πολύ χιούμορ και αυτοσαρκασμό!

Σε έχει σοκάρει καθόλου η απότομη δημοσιότητα μέσα από το «Master chef»;

Όχι, Νικολέτα μου δεν με έχει σοκάρει και νιώθω ότι είμαι έτοιμος να τη διαχειριστώ.

 Πώς ήρθαν τα πράγματα για σένα επαγγελματικά μετά την έξοδο σου από το παιγνίδι;

Τα πράγματα πήγαν πολύ καλά επαγγελματικά. Και να σου πω και κάτι; Έτσι και αλλιώς τι είχα τι έχασα. Σαφώς και ήρθαν προτάσεις που αν δεν περνούσα στο Master chef δεν θα τις είχα ποτέ. Ξέρω ότι γνωρίζεις ότι ήδη το Master Chef μου χάρισε μεταξύ άλλων και τεράστια δώρα που θα γίνουν γνωστά στο μέλλον.

Ασχολήθηκες με την υποκριτική και ως βοηθός υδραυλικού. Σε ποιες παραγωγές έπαιξες και πώς συνδύασες αυτά τα δύο;

 Σπούδασα υποκριτική και αποτελεί μέρος του «είναι μου». Έχω παίξει σε μπόλικες θεατρικές  παραγωγές στο Σατιρικό θέατρο, θέατρο Λέξη και δικές μου παραγωγές (The son of Queen Cleopatra) που χτίστηκαν από το μηδέν.

Τηλεοπτικά εργάστηκα στους 9 μήνες (Star) και στις Προδοσίες (skai) επίσης  συνεργάζομαι με νέους καλλιτέχνες σε ταινίες μικρού μικρούς. Τώρα πως μου δόθηκε ο τίτλος του Υδραυλικού; Πιστεύω οφείλεται στην δεύτερη ακρόαση, όταν με ρώτησαν τι έκανα στο ενδιάμεσο διάστημα μέχρι να πάω στο παιγνίδι.  Όντως εργαζόμουνα ως βοηθός υδραυλικού γιατί δεν ήθελα να δημεύσω μια κουζίνα και να τους εγκαταλείψω.  Έχω κάνει πολλές δουλειές στη ζωή μου και θα συνεχίσω να κάνω. Ο τίτλος και η εξειδίκευση όπως μας πλασάρεται σήμερα σ’ ένα τομέα είναι η άρνηση της σφαιρικής γνώσης. Δεν ξέρω πως συνδυάζετε το επάγγελμα του Υδραυλικού με του ηθοποιού και δεν ξέρω τι να σου απαντήσω.  Εγώ πάντως θα χαιρόμουνα αν ο υδραυλικός μου με ρωτούσε: «Να ζει κανείς η να μην ζει»;

Πώς προέκυψε η ενασχόληση και η αγάπη σας με τη γαστρονομία;

Ακούγεται γραφικό πλέον αλλά όντως η παιδική μου ηλικία είναι γεμάτη από μαγειρική στο σπίτι με τες βιρτουόζες νοικοκυρές της γειτονιάς. Την μαμά και τη θεία και μετά στο πάγκο της λαϊκής δίπλα στο παππού και το Θείο ανάμεσα σε λούντζες κρασάτες, τσαμαρέλλα, χειρόμερι, κασκαβάλι, χαλούμι, τρεμιθιά, λάρτι, ελιές τσακιστές, σκόρδα καραολούς πελούζα, σούσουκο, εκεί που σήμερα η πολιτεία  μας έκρινε σωστό να πουλάνε αντί αυτόν μπέργκερ και πίτσες. Μετά κρατούσα το τηγάνι εν καιρών σπουδών σε μεζεδοπωλεία έπειτα άνοιξα το δικό μου χώρο μια οικογενειακή επιχείρηση που σερβίρουμε κρύα platter και ζέστη κουζίνα μέχρι που έπιασα το ζυμάρι  και άρχισε η ενασχόληση μου στο χώρο. Έπειτα ακολουθείται η σπουδή και μια σειρά εργασίας σε εστιατόρια με τελευταίο σταθμό την  μεγάλη σχολή του «Funky gourmet» εκεί που οι καλλιτέχνες μου έδειξαν την μαγειρική με άλλο μάτι.

Συνήθως οι ταπεινοί άνθρωποι είναι και οι πιο επιτυχημένοι. Τουλάχιστον αυτό λένε. Είσαι παιδί χαμηλών τόνων;

Η ταπεινότητα σου εξασφαλίζει την εξέλιξη. Σε κάνει παρατηρητή αφουγκράζεσαι και δεν καθοδήγησε ενώ η έπαρση «σε τυφλώνει». Δεν κοιτάς τους παράδρομους που σου «έχουν κρυμμένα δώρα», αλλά μόνο την ευθεία που είναι ο υποθετικός σύντομος δρόμος προς το στόχο “επιτυχία”. Η ταπεινότητα εμπεριέχει παιδία  και είναι ασταμάτητος αγώνας γνώσης, γιατί όσο μαθαίνεις κατανοείς ότι ακόμη έχεις περισσότερα να δεις να διαβάσεις να φας να ζήσεις. Δεν είμαι παιδί χαμηλών τόνων  γιατί το να είσαι υψηλών τόνων δεν αφορά ίντριγκες, κουτσομπολιά και κράξιμο μπορούν οι ψηλοί τόνοι να αφορούν τα δικαιώματα την αγάπη και το σεβασμό.

Τι θεωρείτε πως κάνει το φαγητό σας προσιτό σε όλο τον κόσμο;

 Αυτό που κάνει προσιτό το φαγητό μου είναι οι σωστές τεχνικές και η καλή πρώτη ύλη.

Τι σας δίνει κίνητρο για να φτάσετε στην επιτυχία; Και που στοχεύετε;

 Δεν πιστεύω ότι υπάρχει επιτυχία αλλά συνεχείς γνώσεις. Την επιτυχία την ορίζουν οι άλλοι και όχι «εσείς». Ο στόχος μου είναι όσο περνούν τα χρόνια να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.

Ποια φιλοσοφία ακολουθείτε στη μαγειρική σας;

Τα πάντα αφορούν στην πρώτη ύλη που θα χρησιμοποιηθεί.

Ποια τα μελλοντικά σου πλάνα;

 Mπόλικα πλάνα…αλλά  δεν μπορώ να αποκαλύψω κάτι ακόμη. Μπήκε το «νερό στο αυλάκι» και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ήρθε η ώρα: H Μαγειρική να συναντήσει το θέατρο!

Θα μπορούσατε να μας δώσετε μια συνταγή σας ;

Βεβαίως!

Subscribe to our Newsletter. Let's stay updated!

Related posts

«Επιβάτης» ο Δημήτρης Μεσημέρης!

Η αποτύπωση όλων των ψυχολογικών διακυμάνσεων μιας πόλης με γοητεία και πόνο

Η Κύπρος της εγκατάλειψης: Λίμνη Μεταλλείου Κοκκινοπεζούλας – Μιτσερό

Taste and Hospitality

Αφηστε ενα σχολιο

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία στην ιστοσελίδα μας.
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

Αποδοχή Μάθε περισσότερα

error: Content is protected !!