Το χωριό Αράδαινα της Κρήτης βρίσκεται στα Σφακιά. Το 1881 η απογραφή είναι καταγράψει 124 κατοίκους, ενώ παλιότερα λέγεται πως κατοικούσαν μέχρι και 700 άτομα. Ωστόσο τη δεκαετία του ’50, το χωριό ερήμωσε. Κι αυτό γιατί το 1948 ξεκίνησε μια βεντέτα για ο κουδούνι μιας κατσίκας.
Όλοι γνωρίζουμε τι είναι η βεντέτα. Πρόκειται για ένα εθιμικό δίκαιο που κρατά από την αρχαιότητα και συμπεριλαμβάνει φόνους που γίνονται από εκδίκηση η οποία συνήθως ξεκίνησε από ασήμαντη αφορμή. Όπως στην περίπτωση της Αράδαινας.
Οι βεντέτες στην Κρήτη δεν είναι σπάνιες ακόμα και σήμερα. Υπάρχουν βεντέτες που κρατούν δεκαετίες και κανείς δεν θυμάται πως ξεκίνησαν. Στην Αράδαινα ένα μικρό αγόρι ενώ έπαιζε βρήκε το κουδούνι μιας κατσίκας και σκεπτόμενος με την λογική «όποιος το βρει το κρατάει», δεν το έδωσε στον ιδιοκτήτη του όταν του το ζήτησε.
Ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να πάει στο σπίτι του και να το ζητήσει, αλλά η μια κουβέντα έφερε μια άλλη βαρύτερη και ύστερα μια ακόμα πιο βαριά, οπότε το κακό είχε ήδη γίνει. Το αποτέλεσμα αυτού του ασήμαντου γεγονότος ήταν 7 άνθρωποι να καταλήξουν νεκροί και οι υπόλοιποι κάτοικοι να εγκαταλείψουν το χωριό για να μην γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Κανείς δεν ξέρει τελικά τι απέγινε το κουδούνι, το αντικείμενο που ξεκίνησε την αιματοχυσία.
Πλέον η Αράδαινα είναι ένα χωριό – φάντασμα. Μόνο οι κατσίκες κυκλοφορούν στα ερείπια του, το πιθανότερο χωρίς να φορούν κουδούνια. Δεν είναι λίγοι οι τουρίστες που φτάνουν στην περιοχή, είτε για να διασχίσουν το φαράγγι, είτε για να κάνουν bunjee jumping από την γέφυρα που υπάρχει στο χωριό.
Κάτω από τα χιονισμένα Λευκά Όρη, το χωριό στέκεται ακόμα άψυχο θυμίζοντας πως ο άνθρωπος πολλές φορές μπορεί να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης του εαυτού του.
Του Πέτρου Καλογερά
