Βρισκόμαστε στην Εύβοια, και στην Κάρυστο, σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη όπου κάποια ιδιότυπα οικοδομήματα έχουν κάνει αρχαιολόγους από κάθε μέρος της γης να αναρωτιούνται, πώς πριν 2.000 χρόνια, κατάφεραν να φτιαχτούν.
Στην Κάρυστο λοιπόν θα βρει κανείς κάποια ιδιαίτερα ιδιόμορφα κτίσματα, δείγματα μιας εξαιρετικής μεγαλιθικής αρχιτεκτονικής τα οποία πονοκεφάλιασαν τους αρχαιολόγους που προσπάθησαν να βρουν μια θεωρία για το πώς ήταν δυνατό να φτιαχτούν τέτοια οικοδομήματα. Πολλοί μιλούσαν για γίγαντες που τα κατασκεύασαν και τα χρησιμοποιούσαν, ακόμη και για εξωγήινους – αυτά είναι τα δρακόσπιτα.
Αυτά τα σπίτια έχουν φτιαχτεί ως εξής – με πέτρες τετράγωνες ή ορθογώνιες η μία πάνω στην άλλη, κολλημένες η μία με την άλλη, χωρίς όμως να έχουν κάποιο υλικό. Αυτοί οι λίθοι δηλαδή δεν δένονται από κάποιο υλικό, όπως λάσπη αλλά είναι μελετημένα τοποθετημένοι με τρόπο που το οικοδόμημα μένει όρθιο χιλιάδες χρόνια αργότερα. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται εκφορική.
Η ίδια τεχνική έχει ακολουθηθεί και για τις σκεπές.
Όπως διαβάζουμε αυτή η μέθοδος χρειάζεται γνώσεις φυσικής για να αντέξει το ίδιο το βάρος της και να μην γκρεμιστεί παρασύροντας και το υπόλοιπο κτίσμα. Άγνωστο πώς, αλλά οι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής κατόρθωσαν να τους μεταφέρουν από κοντινά λατομεία και να τους τοποθετήσουν προκειμένου να κατασκευάσουν τα 25 Δρακόσπιτα (τουλάχιστον τόσα έχουν διατηρηθεί και μάλιστα σε άψογη κατάσταση).
Το πιο γνωστό δρακόσπιτο βρίσκεται στην κορυφή του όρους Όχη, πάνω από την πόλη της Καρύστου, σε υψόμετρο σχεδόν 1400 μέτρων. Το αιώνιο όπως φαίνεται ερώτημα θα παραμείνει το πώς ανέβηκαν και τοποθετήθηκαν εκεί. Και από όλους τους λίθους και τα κομμάτια του σπιτιού αυτή που εντυπωσιάζει είναι η οριζόντια στην τύπου Π είσοδό του, που έχει μήκος τεσσάρων μέτρων, πλάτος δύο μέτρων.
Ωστόσο για χρόνια, και ακόμη και σήμερα, είναι απορίας άξιο τι ακριβώς χρησιμότητα είχαν αυτά τα οικοδομήματα – ήταν φυλάκια; Ήταν καταφύγια;
Στη λαογραφική έρευνα του Ν. Πολίτη αναφέρθηκαν θρύλοι για τον Δράκο (ονομασία που παραπέμπει σε κάποιον με διαπεραστικό βλέμμα) που ζούσε εκεί και κατέβαινε και τρομοκρατούσε τους κατοίκους των οικισμών της περιοχής.
O καθηγητής Νικόλαος Μουτσόπουλος ανακάλυψε οστά ζώων και θραύσματα από αγγεία, όπως και άλλα στοιχεία που τον οδήγησαν στην σκέψη ότι επρόκειτο για λατρευτικούς χώρους όπου πραγματοποιούνταν θυσίες. Aπό την άλλη, γύρω από το σπίτι βρέθηκαν κύπελλα και αγγεία, τα οποία ήταν όλα συγκεντρωμένα και τοποθετημένα ανάποδα, και επιγραφές σε μια γλώσσα που ακόμη και σήμερα δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί. Τι άραγε ήταν όλα αυτά;
