Πριν από μερικές μέρες το Taste and Hospitality έκλεισε μόλις τρεις μήνες ζωής. Μια ομάδα η οποία με χρόνια εμπειρίας στην εστίαση και τη φιλοξενία με «πλησιάζει» μέσο του οραματιστή του νέου portal Μενέλαου Κύρου και μου κάνει πρόταση για να αναλάβω την αρχισυνταξία του.
Μετά από ώριμη σκέψη…(καμία σχέση) απάντησα αμέσως «Yes I do» και ένας από τους λόγους, ήταν γιατί χρειαζόμουν ένα μεγάλο διάλειμμα από την ειδησεογραφία της πολιτικής και οικονομικής σκηνής η οποία με είχε «κουράσει» όπως και τους περισσότερους από μας.
Εύκολη θεματολογία και σε πλαίσιο, σκέφτηκα, οπότε γιατί όχι; Aπό τις πρώτες συνεντεύξεις, οδοιπορικά, παρουσιάσεις άρχισα να εμπνέομαι από τους ανθρώπους γύρω μου. Κατάλαβα τι «σημαίνει» κρασί και όλη την φιλοσοφία του -που δεν έχει τελειωμό (!), πώς λειτουργεί ένα ξενοδοχείο που οι περισσότεροι από μας θεωρούμε ότι είναι απλά ένα καθαρό δωμάτιο και ένα ωραίο μπουφέ… «Ευκολάκι» λοιπόν, δεν ήταν. Στα πλήκτρα του pc καλούμε να «γίνω ένα» με τις επιχειρήσεις να μπω στη δική τους φιλοσοφία και να μάθω όσα περισσότερα μπορώ για να ενημερώσω τον κόσμο.
Θαύμαζα τους ανθρώπους που βρίσκονται στο χώρο αυτό είτε έχουν εκατομμύρια στην τσέπη (με στόχους, πλάνα και υπομονή τα κέρδισαν), είτε είναι νέα παιδιά που μαζεύουν καρπούς από την κυπριακή γη φτιάχνοντας εδέσματα, ποτά, βότανα κλπ. Όλοι αυτοί είναι μέρος του Taste and Hospitality.
Κάθε μέρα της εβδομάδας έχει μια συγκεκριμένη ποιότητα για το site. Η Δευτέρα δεν είναι η μέρα της κατάθλιψης, και η Κυριακή δεν είναι προετοιμασία για «καταναγκαστική εργασία», σ’ αυτό το χώρο που ανήκω.
Στο Taste and Hospitality και οι αναγνώστες/αναγνώστριες είναι αυτοί που μας κάνουν καθημερινά όλο και πιο καλύτερους. Βγήκαμε δημόσια δέκα μέρες πριν το lockdown, με κλειστά τα κέντρα αναψυχής, με τους ιδιοκτήτες αμήχανους, στο περίμενε όλοι για το τι μέλλι γενέσθαι. Αυτό που καταφέραμε μαζί είναι να ξεπεράσουμε κάθε προσδοκία. Τα νούμερα αναγνωστών μας δικαίωσαν και το πιο σημαντικό είναι ότι καθημερινά λαμβάνουμε μειλς μέσω των οποίων μας καλούν να παρουσιάσουμε με τον δικό μας ξεχωριστό τρόπο θέματα, αλλά και να δώσουμε δώρα αξίας σε όλους εσάς που μας στηρίζετε.
Από αύριο λοιπόν, μπορούμε να πούμε τις φράσεις «πάμε κάπου να φάμε;» ή «βγαίνουμε για ένα ποτό;» Πλάνα για ταξίδια… Από 9 Ιουνίου, επαναλειτουργούν: τα εμπορικά κέντρα, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια για εξυπηρέτηση κρουαζιερόπλοιων, οι υπηρεσίες εστίασης για τους εσωτερικούς τους χώρους βάσει των τετραγωνικών τους μέτρων, οι εσωτερικοί χώροι των ξενοδοχείων, θέατρα και σινεμά ανοιχτού τύπου πάλι βάσει των τετραγωνικών τους μέτρων, τα αθλητικά πρωταθλήματα χωρίς φιλάθλους, τα νηπιαγωγεία και βρεφονηπιακοί σταθμοί, παιδικές λέσχες, παιδότοποι εξωτερικού χώρου, ολοήμερα θερινά και δημόσια σχολεία με την επαναλειτουργία των καντινών για εξυπηρέτηση των μαθητών ή τα μαγειρεία για σίτιση μαθητών στα σχολεία, καθώς και οι καλοκαιρινές σχολές. Στις 13 Ιουνίου επαναλειτουργούν τα καζίνο, οι σχολές χορού, μποξ, κινγκ μπόξινγκ κ.λπ., τα γυμναστήρια και τα θεματικά πάρκα, waterpark, λούνα παρκ κ.λπ..
Αν είναι κάτι που μου με δίδαξε η ΠΑΝΔΗΜΙΑ με τους 18 ΝΕΚΡΟΎΣ στη χώρας μας εκτός από τα πέντε διαφορετικά χρώματα μαλλιών που απέκτησα (!!!), το γεγονός ότι μπορώ να χάσω κιλά, σ’ ένα «καταφύγιο» – όπως ήθελαν να ονομάζουμε τα σπίτια μας, ο ποιοτικός χρόνος που πέρασα με τα παιδιά μου, είναι ότι με όλη αυτή την ιστορία η κυβέρνηση άρχισε να «προσέχει» (εύχομαι να τηρηθούν οι υποσχέσεις) τις επιχειρήσεις της εστίασης και του τουρισμού και να καταλαβαίνουν ότι είναι ένα σοβαρό κομμάτι στην οικονομία της χώρας.
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, παιδιά – Η εστίαση είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας και οφείλουμε να το σεβαστούμε και να το στηρίξουμε όλοι μας ειδικά τώρα.
Ps: «Όταν κάνουμε το επάγγελμα που αγαπάμε, τότε έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μία όμορφη ζωή» – κάπου γραμμένο το είχα δει και το κράτησα.
Editorial: Νικολέτα Χρήστου
