Στην προεδρική σουίτα του φιλοξενήθηκε η Ναόμι Καμπέλ. Η διακόσμησή του ξηλώθηκε δύο φορές και μάλιστα στη μία περίπτωση μόλις ολοκληρώθηκε, με κόστος €2,5 εκατ. Ο ιδιοκτήτης του ταξίδεψε στην Αφρική για να βρει τζάμια όπως τα ήθελε, τα παρήγγειλε από την Ιταλία, πλήρωσε προκαταβολή 100.000 φράγκα, ύστερα τους είπε χάρισμά σας δεν τα θέλω. Επισκέφθηκε ξανά την Ιταλία για να παραγγείλει έπιπλα, βρέθηκε στην Κορέα για να δει ανελκυστήρες, από όπου τηλεφώνησε στον αρχιτέκτονά του στις 3:00 το πρωί για να του πει «Ντύσου και έλα στη Σεούλ, σου έκοψα τα εισιτήρια να δεις τα ασανσέρ του ξενοδοχείου».
Ο λόγος, για το Γιώρκειο Ξενοδοχείο και τον ιδιοκτήτη του αείμνηστου Γιάγκου Παπαδόπουλου, ο οποίος, όπως λέει ο αρχιτέκτονας του ξενοδοχείου Χάρης Φεραίος, ήταν τελειομανής αλλά αυτό είχε κόστος. Εκτιμήθηκε ότι το ξενοδοχείο θα κόστιζε περίπου €8 εκατ. και είχε τελικά κόστος €14 εκατ. χωρίς τον εξοπλισμό.
Πού έβρισκε, όμως, τα χρήματα για να τα… πετά έτσι; Έλαβε μέρος στον αγώνα της ΕΟΚΑ και βρέθηκε να πολεμά τους Άγγλους στο Ζαΐρ, τασσόμενος στο πλευρό των ντόπιων ανταρτών. Όταν επικράτησαν, ήταν από τους λίγους αν όχι και ο μοναδικός ξένος που δεν εξεδιώχθη από τη χώρα, ενώ του ανέθεσαν να παράγει και ψωμί για τον στρατό. Πουλούσε 300 τόνους ψωμί την ημέρα και έκτισε μια αυτοκρατορία.
Ο αρχιτέκτονας επικοινώνησε το 2018 με τον συνάδελφο Βάσο Βάσου /Φιλελεύθερος αι ανάμεσα σε άλλα ανέφερε ότι εκλάπησαν και οι τέσσερις αντλίες που ανακύκλωναν το νερό, και δημιουργούσαν τεχνητή λίμνη έξω από το ξενοδοχείο, αφού ο ιδιοκτήτης δεν θεωρούσε ορθό να «κάθεται» το ξενοδοχείο πάνω στον ποταμό και αυτός να είναι ξηρός.
Το όνομα…
Γιατί, όμως, «Γιώρκειο» και όχι «Γεώργειο», ή ένα οποιοδήποτε άλλο όνομα; Πίσω από το όνομα κρύβεται μια οικογενειακή τραγωδία η οποία εξηγεί και το «Γιώρκειο». Ο Γιάγκος Παπαδόπουλος απέκτησε έναν γιο και όταν θα τον βάφτιζε βρισκόταν στην Αθήνα. Ο ιερέας επέμενε να βαφτίσει το παιδί Γιώργο ή Γεώργιο, αφού αυτό ουσιαστικά ήθελε ο πατέρας. Στάθηκε αδύνατον.
«Γιωρκή θα τον βαφτίσεις, όπως Γιωρκής λεγόταν και ο πατέρας μου, ο παπά Γιωργκής από τον Μαραθόβουνο». Έτσι προέκυψε το Γιωρκής, αλλά ο Γιωρκής, το καμάρι του Γιάγκου Παπαδόπουλου προσεβλήθη από καρκίνο και έφυγε νωρίς. Ύστερα από αυτό ήθελε να κάνει κάτι για να μείνει το όνομα του Γιωρκή. Προγραμμάτιζε να δημιουργήσει ένα έργο, το οποίο να δωρίσει στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, αλλά γι’ αλλού ξεκίνησε κι αλλού κατέληξε. Σύμφωνα με την περιγραφή του αρχιτέκτονα του κτηρίου, η ιστορία έχει ως εξης:
Ο Γιάγκος Παπαδόπουλος πήρε τον Χάρη Φεραίο στον χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το Γιώρκειο και του είπε να σχεδιάσει ένα ξενοδοχείο. Επειδή ουσιαστικά επρόκειτο για μια στενή λωρίδα γης, ο αρχιτέκτονας πρότεινε ανταλλαγή μέρους της γης του Παπαδόπουλου με τμήμα κρατικής γης, ώστε να μπορεί να είναι λειτουργικό. Η διαδικασία ξεκίνησε το 1976 και η ανταλλαγή ολοκληρώθηκε το 1988.
Τότε κάποιος κυβερνητικός υποστήριξε πως αν υλοποιούνταν τα σχέδια, θα άλλαζε η κοίτη του Πεδιαίου από τον Μαχαιρά μέχρι και την Αμμόχωστο και ότι έπρεπε να εκπονηθεί μελέτη. Την ανέλαβε συγκεκριμένο πρόσωπο που υπεδείχθη και βεβαίως η μελέτη εγκρίθηκε με το αζημίωτο και η κοίτη «έμεινε στη θέση της». Τα κατασκευαστικά ξεκίνησαν το 1989 και ολοκληρώθηκε το 1999, δηλαδή όσα χρόνια χρειάστηκε και η κατασκευή του Παρθενώνα.
Ξήλωσε διακόσμηση €2,5 εκατ. για μια γκριμάτσα
Ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η διακόσμηση του Γιώρκειου, ο Γιάγκος Παπαδόπουλος έδωσε οδηγίες να μην συνεχίσει. Παρουσίασε στον αρχιτέκτονα διακοσμήτρια και είπε θα γίνει ό,τι εισηγηθεί αυτή. Ξηλώθηκε όλη η δουλειά και όταν ολοκληρώθηκε η νέα διακόσμηση, ήρθε στην Κύπρο Γερμανός φίλος του Γιάγκου Παπαδόπουλου και τον πήρε και του έδειξε το ξενοδοχείο. Του άρεσαν όλα, αλλά όταν είδε τη διακόσμηση απλώς έκανε μια γκριμάτσα, χωρίς να πει ούτε λέξη. Όταν έφυγε από ‘κει, ο Παπαδόπουλος είπε στον Φεραίο: «Ξήλωσέ τα όλα». Μα Γιάγκο μόλις τελείωσαν και κόστισαν 2,5 εκατομμύρια. «Ξήλωσε τα τώρα». Τα πιο πάνω αποτελούν μικρό μόνο μέρος μιας μεγάλης ιστορίας.
«Ντύσου κι έλα στην Κορέα να δεις κάτι ωραία ασανσέρ»
Όπως λέει ο κ. Φεραίος, ο Γιάγκος Παπαδόπουλος βρισκόταν στην Κορέα, από όπου του τηλεφώνησε στις 3:00 και του είπε να ξυπνήσει επειδή στην Κορέα είχε ήδη ξημερώσει. «Σου έκοψα τα εισιτήρια ντύσου και έλα να δεις τα ασανσέρ που θα βάλουμε στο Γιώρκειο που είναι πολύ ωραία», του είπε. «Γιάγκο, τα ασανσέρ, συνολικά 14, τα παραγγείλαμε και ίσως βρίσκονται ήδη στο λιμάνι», είπε ο Χάρης Φεραίος.
Το θέμα έκλεισε εκεί και στη συνέχεια επέμεινε να ταξιδέψουν στην Αφρική για να δουν νέου τύπου τζάμια τα οποία δεν ήταν ενεργοβόρα. Ταξίδεψαν, τα είδαν και ύστερα ταξίδεψαν στο Τρεβίζο της Ιταλίας, όπου υπήρχε το εργοστάσιο που τα κατασκεύαζε.
Όταν τα είδε ο Γιάγκος Παπαδόπουλος ενθουσιάστηκε και πλήρωσε και προκαταβολή 100.000 φράγκα χωρίς καν να πάρει απόδειξη. Αποστολή της εταιρείας αφίχθη στην Κύπρο και ενώ άρχισαν να συζητούν για τα γυαλιά, ο Γιάγκος Παπαδόπουλος πήγε λίγο πιο πέρα και αφού φώναξε τον αρχιτέκτονα του είπε: «Διώξε τους τώρα αμέσως». «Μα…». «Αμέσως!». Η συμφωνία ακυρώθηκε και εκτός από τα 100.000 φράγκα η εταιρεία διεκδίκησε και αποζημιώσεις. Όταν ρωτήθηκε ο Γιάγκος Παπαδόπουλος από τον αρχιτέκτονα γιατί τους έδιωξε, αυτός ανέφερε ότι αντελήφθη ότι η καταγωγή ενός μέλους της αποστολής προέρχεται από συγκεκριμένη χώρα. Αυτό ήταν!
Με το θάνατο του ιδιοκτήτη του δεν ευτύχησε να προσφέρει τα αναμενόμενα στα ξενοδοχειακά και τουριστικά δρώμενα της πρωτεύουσας, με αποτέλεσμα να αρχίσει η παρακμή. Υπήρξε ένα από τα πολυτελέστατα ξενοδοχεία της πρωτεύουσας, όμοιο με αυτά που χτίζονται σήμερα στο Ντουμπάι, απευθυνόταν μόνο για τους λίγους, τους έχοντες και κατέχοντες.
Ωστόσο, παρά τις ευοίωνες προοπτικές που είχε μπροστά του και στόχο να σημαδέψει θετικά την ξενοδοχειακή και τουριστική πορεία της Λευκωσίας και παρά τα φιλόδοξα σχέδια και τους στόχους του ιδιοκτήτη του, του Γιάγκου Παπαδόπουλου, δεν ευτύχησε να προσφέρει τα αναμενόμενα στα ξενοδοχειακά και τουριστικά δρώμενα του τόπου και ιδιαίτερα της πρωτεύουσας.
Ο αιφνίδιος θάνατος του ιδιοκτήτη του Γιάγκου Παπαδόπουλου, τον Ιανουάριο του 1998, σημάδεψε και το «θάνατο» του πολυτελούς ξενοδοχείου, αφού οι κληρονόμοι του δεν ευτύχησαν να συνεχίσουν το έργο του.
Μερικά χρόνια μετά, ο νότιος πύργος του «Γιώρκειου» πέρασε σε χέρια Εβραίων επιχειρηματιών που προσπάθησαν να δημιουργήσουν εκεί διαμερίσματα για να τα πουλήσουν. Παρά τις υποδείξεις του αρχιτέκτονα του έργου ότι κανείς στην Κύπρο δεν θα αγόραζε διαμέρισμα χωρίς μπαλκόνι, εκείνοι επέμειναν, προχώρησαν τις εργασίες, δεν πούλησαν διαμερίσματα, κήρυξαν πτώχευση και έφυγαν.
Παρά τις αξιοποιήσεις που γίνονται από την κυβέρνηση σε ότι αφορά την αξιοποιηση κτηρίων έπειτα από την αξιολόγηση της οποίας έτυχε κρίθηκε πως δεν ικανοποιούσε τις ανάγκες και εγκαταλείφθηκε ως επιλογή, το «Γιώρκειο», το οποίο προοριζόταν να στεγάσει τμήματα του Υπουργείου Εργασίας και κάποιες εκ των Ιατρικών Υπηρεσιών.
ΦΩΤΟΣ: Χάρης Σολωμού
