Όλοι οι εσωτερικοί χώροι είναι επικίνδυνοι, ιδίως τα εστιατόρια όπου θα πρέπει να βελτιωθεί φοβερά ο εξαερισμός και οι μάσκες είναι αναγκαίο εργαλείο. Τους πιο κρύους μήνες του επόμενου φθινοπώρου και του χειμώνα ο κορωνοϊός μπορεί να γίνει ξανά πιο αισθητός, αλλά δύσκολα θα είναι τόσο επικίνδυνος όσο φέτος τον χειμώνα. Μερικοί επιστήμονες αισιοδοξούν ότι του χρόνου τον χειμώνα θα επιτρέπονται πια ακόμη και οι συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις σε κλειστούς χώρους.
Οι άνθρωποι που κάνουν εμβόλια με αποτελεσματικότητα ας πούμε 80%, είναι πολύ πιθανό να προστατευθούν από την εκδήλωση νόσου με συμπτώματα, ιδίως σοβαρά. Είναι επίσης πολύ πιθανό να είναι προστατευμένοι από την ασυμπτωματική μορφή της λοίμωξης. Ακόμα και με εμβόλια που έχουν αποτελεσματικότητα 95% δεν υπάρχουν εγγυήσεις απόλυτης προστασίας για κάθε άτομο που θα τα κάνει.
Ήδη μας προετοιμάζουν για το 4ο κύμα αφού οι «ειδικοί» επικαλούνται τις μεταλλάξεις. Ο γιατρός – ερευνητής στις ΗΠΑ, Γιώργος Παυλάκης και χαρακτήρισε την άγνοια κακό σύμβουλο γιατί προκαλεί διάχυτο φόβο. Χαρακτήρισε νομοτελειακό ένα τέταρτο κύμα της πανδημίας το φθινόπωρο ή το χειμώνα, επισημαίνοντας ότι «μπορεί να το γλιτώσουμε ως ένα βαθμό με φοβερή ένταση των εμβολιασμών και οργάνωση και μέσα στο καλοκαίρι με τεστ, ιχνηλάτηση και καραντίνα».
Ο συγγραφέας Dean Koontz το έτος 1981 δημοσίευσε το βιβλίο του: «The Eyes of Darkness», όπου περιέχονται και τα εξής σημαντικά: «Περί το έτος 2020 μία σοβαρότατη πνευμονία-σχετική ασθένεια θα διαδοθεί εις ολόκληρόν τoν Πλανήτη, κάνοντας επίθεσεις εις τους πνεύμονας και εις τους βρόγχους. Θα αντιστέκεται σε όλες τις γνωστές θεραπείες».
Η τωρινή πανδημία του νέου κορωνοϊού πιθανότατα θα αποδειχθεί «light» μπροστά στην επόμενη που θα πλήξει την ανθρωπότητα με εκατοντάδες εκατ. νεκρούς προκαλώντας Αποκάλυψη. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα σημαντικού άρθρου στο διεθνούς κύρους αμερικανικό περιοδικό «Foreign Affairs» του κορυφαίου Αμερικανού επιδημιολόγου Μάικλ Όστερχολμ, καθηγητή και διευθυντή του Κέντρου Έρευνας και Πολιτικής Λοιμωδών Νόσων του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, καθώς και του συγγραφέα Μαρκ Ολσέικερ. Οι Όστερχολμ και Ολσέικερ.
Οι δυο Αμερικανοί, που το 2017, είχαν συγγράψει το μπεστ-σέλερ «Ο φονικότερος εχθρός: Ο πόλεμός μας ενάντια στα φονικά μικρόβια» εκθειάζουν τις χώρες που έλαβαν έγκαιρα περιοριστικά μέτρα κατά του κορωνοϊού, αφήνουν αιχμές για τις ΗΠΑ, και προτείνουν ένα διεθνή οργανισμό τύπου «ΝΑΤΟ δημόσιας υγείας».
Όπως προειδοποιούν, «όταν έλθει η πανδημία του νέου ιού γρίπης μπορεί στ’ αλήθεια να γονατίσει ολόκληρο τον κόσμο, σκοτώνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ή περισσότερα, διαλύοντας το εμπόριο, αποσταθεροποιώντας τις κυβερνήσεις, στρεβλώνοντας την πορεία της ιστορίας για τις επόμενες γενιές». Και αντίθετα με την Covid-19, αλλά ακριβώς όπως η πανδημία του 1918, η πραγματικά επερχόμενη Μεγάλη Πανδημία δεν θα λυπηθεί τους υγιείς ανθρώπους 18 έως 40 ετών.
Όπως και να έχει ας μάθουμε προς το παρόν να μιλάμε σωστά ζούμε επιδημία (τουλάχιστον στη χώρα μας) και όχι Πανδημία…Όντως αγαπητή Μιράντα Χρίστου, οι θεωρίες συνομωσίας παρουσιάζουν ένα κόσμο που δε συνάδει με την έρευνα στην Κοινωνιολογία, Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία. Αυτό επειδή δημιουργούν νέα θύματα και αρνούνται να αναγνωρίσουν υπάρχουσες δομές καταπίεσης (ρατσισμός, σεξισμός) και ανισότητας. Tα υποτιθέμενα νέα θύματα είμαστε όλοι οι ευκολόπιστοι πολίτες, θύματα κοροϊδίας, που πιστεύουμε αυτά που λένε οι επιστήμονες. Αν πιστεύουμε ότι ο κόσμος και η ζωή μας είναι στα δάκτυλα του Bill Gates, του Soros ή των Illuminati τότε αναπόφευκτα καταλήγουμε σε απελπισία. Οι θεωρίες συνωμοσίας δεν φέρνουν κοινωνική αλλαγή γιατί καλλιεργούν μια μηδενιστική προσέγγιση στην πραγματικότητα («τι να γίνει;», «τι να κάνουμε;») και μας αναγκάζουν στην απραγία… «Δώσε κρασί να βγει η αλήθεια», που λέει και ο λαός.
- Ο όρος Πανδημία που προκύπτει από τις λέξεις πας (όλος) και δήμος (πληθυσμός), είναι επιδημία λοιμωδών ασθενειών που εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς σε μια μεγάλη περιοχή (ήπειρο) ή σε παγκόσμια κλίμακα και απειλεί το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού.
- Ως επιδημία (επί + δήμος) ή λοιμός χαρακτηρίζονται οι εξάρσεις ασθενειών που εμφανίζονται σε έναν ανθρώπινο πληθυσμό και δεδομένη χρονική περίοδο, σε βαθμό μεγαλύτερο του αναμενόμενου.
