Είναι ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας και από τους πιο ιστορικούς. Η γνωστή εμπορική οδός, φέρει αρχαίο ελληνικό όνομα που παραπέμπει σε ένα από τα βασίλεια που ίδρυσαν οι Αχαιοί στην Κύπρο μετά τον Τρωικό πόλεμο. Στο τέλος του κατέληγε κάποτε σε φυλάκιο.
Το 1936, ο Μεγάλος Δρόμος, ήταν «τυφλός και αδιέξοδος», όπως τον χαρακτήριζαν οι δημοσιογράφοι της εποχής. Τη νύχτα αν τον περπατήσει κανείς «αροθυμά» αφού κάποτε η ένδοξη αρτηρία της πρωτεύουσας, δεν έμοιαζε καν με πολυσύχναστο δρόμο. Σιγά σιγά ο κόσμος, άρχισε να εκμεταλλεύεται τα ισόγεια διαμερίσματα των κατοικιών. Οι αποθήκες μετετράπησαν σε καταστήματα και η κίνηση αυξήθηκε.
Ο δρόμος ζωντάνεψε, ενώ εκεί δημιουργήθηκε και το πρώτο καμπαρέ της Λευκωσίας. «Η κομπανία” αποτελείτο από 28 όλα πρόσωπα, 22 γκέρλς και 5 -6 άνδρες. Η νεολαία της Λευκωσίας, της Σκάλας και της Λεμεσού έγινεν ανάστατος εις το άκουσμα της αφίξεως της Γερμανικής Κομπανίας. Οι γλεντζέδες νέοι – 3-4 απ’ αυτούς ζούν ακόμη και θυμούνται τα … «παλιά κι αξέχαστα» – αγωνιούσαν να νυχτώσει, για ν’ αρχίσουν τα «παιχνίδκια». Οι ώρες της ατέλειωτης ημέρας ήταν βαριές, πληχτικές, ώρες λαχταριστής αναμονής και γλυκιάς προσδοκίας.
Οι ξανθές Γερμανίδες έφεραν, καθώς μας διηγείται φίλος, από τους πρώτους γλεντζέδες της εποχής, αναστάτωση στην φαντασία των «νεαρών» μας»… Με αυτό το κείμενο περιέγραφε την οδό τα πρώτα χρόνια της Αγγλοκρατίας ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Α. Κωνσταντινίδης στον Νέο Κυπριακό Φύλαξ, με αναδημοσιεύση από την “Μηχανή του χρόνου”
Η οδός είναι η σημερινή Λήδρας.
Φωτογραφία: RetroCyprus
