Ήλιος, θάλασσα, ερωτισμός, ξέφρενα πάρτυ και καμάκι, είναι αρκετά για να περιγράψει κανείς την εικόνα στις τουριστικές πόλεις της Κύπρου τη δεκαετία του ΄80. Τουρίστριες από πολλές χώρες, κυρίως Σκανδιναβές και Βρετανές, κατέκλυζαν κάθε καλοκαίρι τις κυπριακές παραλίες απολαμβάνοντας τον καυτό ήλιο του νησιού.
Κάποιες συνοδεύονταν, ενώ κάποιες άλλες όχι, με τους Κύπριους «εραστές» να είναι έτοιμοι να προσφέρουν αξέχαστες διακοπές στις όμορφες παρουσίες που επισκέπτονταν την Κύπρο. Το καμάκι ήταν αντικείμενο συζήτησης την εποχή εκείνη, καθώς άντρες από πολλά μέρη της Κύπρου συνέρρεαν στις τουριστικές περιοχές για να κατακτήσουν τον ξένο γυναικείο πληθυσμό.
Τα Κυπριακά καμάκια
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Περιοδικού» τρεις δεκαετίες πριν, οι Κύπριοι ήταν πάντα πρόθυμοι να ξεναγήσουν τις ωραίες παρουσίες, φαινόμενο το οποίο παρατηρείτο σε όλα τα τουριστικά θέρετρα του νησιού. Στην αρχή οι περισσότερες τουρίστριες παρουσιάζονταν διστακτικές, καθώς ο τρόπος των επίδοξων συνοδών ή εραστών ήταν κάτι περισσότερο από άγαρμπος.
Όπως ανέφερε τότε στο «Περιοδικό» κάτοικος της Αγίας Νάπας και «καμάκι» της εποχής, ήταν θέμα χρόνου μία τουρίστρια που δεν συνοδευόταν να «λυγίσει» μπροστά στο φλερτ ενός γόη.
«Στην αρχή κάνουν τις δύσκολες. Θέλουν μόνο να χορέψουν, να πιούν, να διασκεδάσουν. Μετά όμως έρχονται όλα μόνα τους. Άλλες φορές το επιδιώκουν. Υπάρχουν φορές που δεν βρίσκουν φίλο εδώ και τις βλέπεις να κάθονται στο πεζοδρόμιο λυπημένες. Κάνουμε έρωτα όπου βρεθούμε.
Στην παραλία, στο γρασίδι, στις βεράντες, στα διαμερίσματα τους κρυφά, γιατί απαγορεύεται να μπούμε μέσα». Τα άλλοτε ντροπαλά αγόρια του νησιού, είχαν εξελιχθεί σε έμπειρους συνοδούς – εραστές των κοσμικών ακτών της Λεμεσού, της Αγίας Νάπας, της Λάρνακας και της Πάφου.
Οι «Λατίνοι» εραστές, ηλιοκαμένοι και γοητευτικοί Τα καμάκια κινούνταν στις ακτές, στα χολ πολυτελών ξενοδοχείων, στα μπαρ, στις ντίσκο και γενικότερα όπου βρίσκονταν οι τουρίστριες. Αδέξιοι και καταπιεστικοί.
Ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα
Η δημοσιογράφος που είχε κάνει το ρεπορτάζ, δεν παρέλειψε να ζητήσει και τη γνώμη των γυναικών, οι οποίες ήταν το αντικείμενο του πόθου των επίδοξων συντρόφων. «Οι άντρες εδώ στην αρχή διστάζουν λίγο και μετά κάτι λένε στη γλώσσα τους. Μας ζητούν να πάμε στο κρεβάτι. Τους λέμε όχι, όχι και μας λένε αυτοί ναι, ναι, ναι. Κάποιοι είναι εκνευριστικοί και άλλοι όχι. Την πρώτη φορά που ήρθαμε είχαμε πανικοβληθεί. Μόλις φτάσαμε είχαν έρθει πάρα πολλοί και μας ζητούσαν να πάμε σε ντίσκο ή στην παραλία το βράδυ…».
Παρ΄όλα αυτά, πολλές τουρίστριες που επισκέπτονταν το νησί είχαν συνδεθεί τόσο στενά, που κάποιες έρχονταν κάθε χρόνο και κάθονταν για περισσότερο από ένα, μερικές φορές κα δύο μήνες.
Ο «θερμός» Κύπριος, οι έρωτες και οι επιστολές από το εξωτερικό Οι καλοκαιρινές διακοπές στην Κύπρο για κάποιες είχαν μείνει αξέχαστες. Άλλες γοητευμένες από τα καταγάλανα νερά της Πάφου και του Πρωταρά και άλλες από τα «καμάκια», αυτά που κάποτε ήταν αδέξια, ενοχλητικά και χωρίς τρόπους.
Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση της Αυστριακής Ντίτα Λ., η οποία είχε ερωτευτεί παράφορα έναν Κύπριο που είχε γνωρίσει. Τότε, ήταν η δέκατη φορά που επισκεπτόταν το νησί. «Είναι η δέκατη φορά που έρχομαι εδώ. Έχω έναν φίλο και θέλω να έρχομαι να τον βρίσκω. Είναι πολύ θερμός και ευγενικός. Θέλω να τον παντρευτώ αλλά αυτός αρνείται και δεν θέλω να μείνουμε εδώ γιατί δε θέλω να τον μοιράζομαι με άλλες γυναίκες…»
Η περίπτωση της Ντίτα δεν ήταν η μοναδική, αφού και άλλες, Βρετανές και Σκανδιναβές είχαν ερωτευτεί τους άλλοτε ντροπαλούς και πολύ μελαχρινούς Κύπριους. Πολλές κράτησαν επαφή με αλληλογραφία, ενώ όπως πρόσταζε ο ρομαντισμός της εποχής εκείνης, κάθε καλοκαίρι έστελναν επιστολές για να κανονίσουν το επόμενο ραντεβού σε κάποια ερωτική παραλία του νησιού.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από: «Το Περιοδικό»/Μηχανή του χρόνου