Πριν απο πεντακόσια περίπου χρόνια πολλοί φτωχοί αγρότες κρύβονταν στα βουνά κυνηγημένοι απο τις αρχές επειδή δεν δέχονταν την κατοχή των ξένων και την αυθαιρεσία των πλούσιων γαιοκτημόνων.
Δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους και τα χρέη τους κι έτσι για να επιβιώσουν έκλεβαν κανένα κατσίκι η ζούσαν από την φιλοξενία των συμπατριωτών τους που τους προσέφεραν τροφή.
Για να ψήσουν λοιπόν την τροφή τους χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους διώκτες τους έπρεπε να κρύψουν τον καπνό και την μυρωδιά του ψημένου κρέατος.
Φαίνεται ότι ο όρος «κλέφτικο» προέρχεται από μια καθιερωμένη πρακτική στην Κύπρο παλιότερα, να ψήνεται δηλαδή το κρέας ζώου που έχει κλαπεί θαμένο στο χώμα -και με φωτιά αναμμένη στην επιφάνεια- ώστε να μην κινούνται υποψίες ότι πρόκειται για κλοπιμαίο που μαγειρεύεται.
Ακόμη η συνεχής μετακίνηση, δεν τους επέτρεπε να μείνουν για ώρες στο ίδιο μέρος και να επιβλέψουν το ψήσιμο.
Ετσι έσκαβαν ένα λάκκο στο χώμα έβαζαν φωτιά και μετά σκέπαζαν με χώμα και κλαδιά την θράκα. Εβαζαν το αρνί η το κατσίκι επάνω και μετά πάλι κλαδιά και χώμα.
Σ ’αυτή την γήινη στάμνα σιγοψηνόταν το κρέας με χοντροκομμένα κομμάτια κεφαλοτύρι για πολλές ώρες περνώντας την μυρωδιά των φύλλων κουμαριάς, δάφνης και χαρουπιάς καθώς και τα αρώματα της ρίγανης και του θυμαριού, της λεμονιάς και του άγριου σκόρδου.
Μετά από ώρες επέστρεφαν, ξεσκέπαζαν τον λάκκο και απολάμβαναν το φαγητό των κλεφτών, το «κλέφτικο».
Σήμερα πεντακόσια χρόνια το κλέφτικο σερβίρεται μ’ όλα τα αρώματά του κλεισμένα σε σκληρό σκούρο χαρτί, με σπόρους σιναπιού (μουστάρδας) πατάτα καρότο πιπεριά και κρεμμυδάκι για να δώσουμε μια νότα πολυτέλειας στο πιάτο σας και Voila .
Υπενθυμίζουμε ότι σε ανακοίνωση της Κυπριακής Εθνικής Επιτροπής UNESCO και των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού αναφέρεται ότι ο Εθνικός Κατάλογος Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς εμπλουτίστηκε με έξι νέες εγγραφές, ανάμεσά τους το «Παραδοσιακό οφτό κλέφτικο της Κύπρου».
Το σχετικό αίτημα για το παραδοσιακό οφτό κλέφτικο υποβλήθηκε από τον Δήμο Αθηένου και το Καλλινίκειο Δημοτικό Μουσείο Αθηένου το 2020.
