Ξυνιστέρι, Sauvignon Blanc, Merlot και Βαμβακάδα…Αυτά τα κρασιά έχω δοκιμάσει και στο μυαλό μου προς το Οινοποιείο Τσιάκκας, σκεφτόμουν τι πραγματικά θα συναντούσα. Ως χορηγός επικοινωνίας το Taste and Hospitality προσκλήθηκε για να «καλύψει» την εκδήλωση που έγινε το περασμένο Σάββατο με τίτλο: Πράξη 3: «Αλχημείες των δρόμων». Θα γινόταν μια παρουσίαση από το γνωστό bartender Ιωάννη Ιωάννου με κοκτέιλ από κουμανταρία, ξυνιστέρι και ζιβανία. Η παράδοση με λίγα λόγια σ’ ένα ποτήρι.
Γνωστά τα εθνικά μας ποτά με το πρώτο να μπαίνει στο ρεκόρ Γκίνες ως ο αρχαιότερος οίνος στον κόσμο. Η σύσταση της μέλι, βότανα, μπαχαρικά, αποξηραμένα φρούτα. Ξεχωρίζει από το στοιχείο ότι μετά το μάζεμα των σταφυλιών αφήνονται στο ήλιο για δέκα μέρες περίπου για να βγάλουν τα σάκχαρα τους. Το ξυνιστέρι μια λευκή ποικιλία, πολυδύναμη που μπορεί να συνδυαστεί με άλλες ποικιλίες και να δώσει εξαιρετικά λευκά κρασιά. Η ζιβανία το άχρωμο οινοπνευματώδες ποτό με ελαφρύ άρωμα και αλκοόλ να φτάνει το 45%, χωρίς ζάχαρη και οξύτητα. Αυτό το μίγμα «κουλτούρας» εναρμονισμένο σε μια πιο νεανική διάσταση θα βρισκόταν σε λίγο σε ένα ποτήρι για δοκιμή.
Για άλλη μια φορά δεν είχα οργανώσει το κλασικό δημοσιογραφικό πρόγραμμα (βασικά ποτέ δεν το κάνω αυτό!), αφού ήλπιζα ότι αυτό που θα συναντούσα θα μου «έδινε» από μόνο του την είδηση. Ξεκινήσαμε από Λευκωσία προς Πελένδρι μια διαδρομή με εναλλαγές εικόνων, θερμοκρασίας και κόσμο – πολύ κόσμο σε κάθε μικρό χωριό που συναντούσαμε. Αυτή ήταν και η επιβεβαίωση για τη «στροφή» που έγινε προς τον αγροτουρισμό και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. Η χρονιά που μας πέρασε ήταν ζόρικη. Δυσκολίες και απομόνωση και μοναξιά, προβλήματα παγίδες και απώλειες. Για πρώτη φορά θα έβγαινα. Ομολογώ πως μέχρι εκείνη την ώρα ήμουν ακόμη «μουδιασμένη» από τα απανωτά «άνοιξε –κλείσε» και τα 800 διατάγματα που εκτελέσαμε. Ευτυχώς η πρώτη μου έξοδο έχει την υπογραφή του Tsiakkas Winery!
Οι αμπελώνες…
Για κάθε οινόφιλο, μια επίσκεψη στους αμπελώνες, αποτελεί ουσιαστική αυτογνωσία και τη γευσιγνωσία . Εκεί λοιπόν θα βρισκόμουν και ‘γω. Ένοιωθα σαν μια από τις πρωταγωνίστριες της ταινίας δρόμου: «Πλαγίως». Πραγματεύεται αλήθειες, ανάμεσα στους αμπελώνες της Καλιφόρνια, με κρασοκατανύξεις, κουβέντες και επαφές που τους έκαναν για να επαναπροσδιορίσουν τους εαυτούς τους.
Είδα να ξεφυτρώνουν…αμπελώνες, είδα τον κόσμο να περπατάει στο στενό δρομάκι και στα αριστερά να βλέπω ένα σκηνικό βγαλμένο από παραμύθι έτοιμο να σε ταξιδέψει στον απολαυστικό κόσμο του οίνου.
Μας υποδέχεται μια ευγενική κυρία και επιχειρεί να μας συνοδεύσει στο τραπέζι. Στάθηκε αδύνατον. Ακουμπάω στο κάγκελο χαζεύω τον ήλιο να «βουτάει» στους αμπελώνες. Ακούω μουσική από τον γνωστό dj chris Skenter. Με χαιρετάνε γνωστοί και δεν μπορεώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου από το τοπίο.
Οικογενειακή υποθέση…
Ορέστης, Έκτορας, Ανδρέας και Ελένη τα παιδιά του Κώστα και της ΜαρίναςΤσιάκκα. Ένα ζευγάρι μαζί 35 χρόνια να μεγαλώνουν οράματα και παιδιά. Να βιώνουν όλες τις αλλαγές που έφερε ο τόπος μας τις προηγούμενες δεκαετίες και εκείνοι εκεί – Με το βλέμμα στο μέλλον, κρατώντας το χέρι ο ένας του αλλουνού.
Τα παιδιά τους πήραν την πρωτοβουλία για το event. Αυτοί σκέφτηκαν, εκτέλεσαν την ιδέα και είδαν τους καλεσμένους να απολαμβάνουν τη στιγμή. Ένας κύριος μου δίνει το χέρι και με βοηθάει να ανέβω στο μεγάλο σκαλοπάτι για να καθίσω στο τραπέζι. Δεν δίνω και πολύ «σημασία» αφού το μυαλό ήταν «αλλού» και απλά τον ευχαριστώ για την ευγενική του κίνηση. Λίγο νεράκι και πηγαίνω στο αυτοσχέδιο μπαράκι να πάρω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το κοκτέιλ που τόσο ονειρευόμουν να γευτώ.
Παραδοσιακά κοκτέιλ με την υπογραφή Ιωάννη Ιωάννου
Αν και πιεσμένος από την πολύ δουλειά «κλέβει» λίγα λεπτά ο Ιωάννης και μου λέει: Είμαστε εδώ για να «παντρέψουμε» έξι διαφορετικά κοκτέιλ με Τσιάκκας Ξυνιστέρι – Κουμανταρία (δεκάχρονη παλαιωμένη), ζιβανία παλαιωμένη και αυτή. Έχουμε συνδυάσει κοκτέιλ γλυκόξινα με ιδιαίτερη παρουσίαση». Όλα αυτά ακούγονται σαν «δυναμίτης». Είναι ποτά αρκετά δυνατά, τον ρωτάω; «Τα έχουμε δημιουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να μείνει ικανοποιημένος και ο πιο απαιτητικός ουρανίσκος και είχε δίκαιο.
- ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ – Κουμανταρία, ξυνιστέρι, ζιβανία και macadamia nut ένα σιρόπι που το φτιάνουν οι ίδιοι. Πάστα από δεντρολίβανο και σερβίρετε με καπνό από φράουλα. Ότι πιο τέλειο -ταξιδιάρικο έχω δοκιμάσει με αυτούς τους συνδυασμούς
- ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ – Ζιβανία, pink γκρέιπφρουτ, αποξηραμένο λεμόνι και μέντα. Aρκετά δροσιστικό και απογευματινό κοκτέιλ που αξίζει να το δοκιμάσετε!
- Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΓΕΥΣΩΝ – Τσιάκκας ζιβανΊα, Falernum, ( Πολυνησιακό σιρόπι μπαχαρικών), φρέσκο χυμό ανανά και φρέσκα Passion fruit. Μια ιδιαίτερη γλυκόξινη γεύση και αρκετά εξωτικό. Αρκετά καλό και πολύ νεανικό.
Τα ποτά που φτιάχνεις έχουν ένα νεανικό αέρα αυτός είναι και ο στόχος; Ακριβώς αυτό. Σε ευχαριστώ που το έχεις αντιληφθεί άμεσα. Ναι, όντως απευθύνονται και σε πιο νεαρές ηλικίες. Είναι μια τρομερή πρωτοβουλία του Tsiakkas Winery, γιατί όντως δεν θα τα βρούμε σε μπαράκια. Αυτά τα ποτά θα έπρεπε να προωθούμε που είναι παραδοσιακά. Να γνωρίσει ο κόσμος την κουλτούρα και τις διαδρομές των οίνων που μας παρέδωσαν οι παππούδες μας!
Bistrot 55 street edition!: Η αίγλη στο πιάτο
Κοιτάω το μενού για φαγητό: Bistrot 55 street edition! Λατρεμένο εστιατόριο, αγαπημένος σεφ. Το γαστρονομικό ταξίδι αρχίζει και μαζί με την ομάδα του Taste and Hospitality, κάνουμε περίπου 30 λεπτά να αποφασίσουμε! Εκπληκτικά πιάτα να πηγαινοέρχονται από τα πολύ ευγενικά γκαρσόνια. Ένας από αυτούς με πλησιάζει και μου προσφέρει το σακάκι του. Δεν υπολόγισα το υψόμετρο και την ώρα της εκδήλωσης και η θερμοκρασία άρχιζε να πέφτει παρά το γεγονός ότι ο αέρας σε αυτό το υψόμετρο είναι διαφορετικό. Βλέπω παρέες να χορεύουν, να μιλάνε και ζευγάρια να είναι αγκαλιά.
Μια τέχνη, μια ομάδα, ήθος και ευγένεια ψυχής!
Πηγαίνω μετά από πρόσκληση στον κύριο Κώστα Τσιάκκα. Ένα όνομα βαρύ όπως η ιστορία που κουβαλάει το οινοποιείο. Με μεγάλη έκπληξη θα διαπιστώσω ότι ήταν ο κύριος που με βοήθησε να ανέβω το μεγάλο σκαλί. Δυναμικός, με βλέμμα καθηλωτικό και ταυτόχρονα τόσο ταπεινός. Ευχαριστεί εμάς που είμαστε εκεί και ανταποδίδω… «Όχι, σε μένα το ευχαριστώ», μου απαντά. «Τα παιδιά μου έστησαν ότι βλέπεις και ότι ζεις απόψε…». Μια αναμνηστική φωτογραφία έτσι για να μας θυμίζει τι θα πει: Οίνος…Η τέχνη συναντά την επιστήμη: Συγκομιδή, σύνθλιψη και πίεση, ζύμωση, διαύγαση, ωρίμανση και εμφιάλωση. Όλα αυτά και άλλα πολλά μέσα από μια ομαδική και οικογενειακή δουλειά. Δεν θυμάμαι που το είχα δει γραμμένο αλλά είναι το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό: «Η ομαδική εργασία διαιρεί την εργασία και πολλαπλασιάζει την επιτυχία». Και η οικογένεια Τσιάκκας ευτυχώς το έχει αντιληφθεί νωρίς και συνεχίζει την πορεία της…
Ήταν μια ήμερα ξεχωριστή. Είχα τη χαρά να συναντηθώ με επιχειρηματίες στους αμπελώνες τους, στα κρασιά, την κουμανταρία και ειδικά την ζιβανία που τόσο ξεχωρίζω. Και αν θέλουμε την είδηση: Ανακαλύψαν μια νέα ανατρεπτική στρατηγική ανάπτυξης, αυτά τα παιδιά. Το «γεύτηκα», το αισθάνθηκα. Επιτυχία στις μέρες μας σημαίνει να είσαι σήμερα καλύτερος από χθες και αύριο καλύτερος από σήμερα. Δεν ξέρω αν ο παππούς ή ο πατέρας το έχει μεταφέρει αυτό στα παιδιά, αλλά το μέλλον απλώνεται μπροστά τους, χαρίζοντας σε μας οινικές διαδρομές.
