Ο μαύρος Ιούλης πάλι στο νησί
- Δευτέρα, 15 Ιούλη του 1974, στην Κύπρο , μέρα καυτή λόγω θερμοκρασίας, και όλα ξεκίνησαν με τη γνωστή καθημερινότητα για την καινούργια εβδομάδα, χωρίς κάποιος να φαντάζεται πως κάποιοι έδιναν το πράσινο φως για να βγουν σ τις 8.15 το πρωί τα άρματα στο δρόμο Πραξικόπημα , λέει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου.
- Σάββατο, 20 Ιούλη του 1974. Ηλιού του προφήτου. Ώρα 05:20 το πρωί. Η τουρκική εισβολή με την κωδική ονομασία «Αττίλας» αρχίζει.
- Τέσσερις το πρωί της Τετάρτης της 10ης Ιουλίου του 2002. Ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, επιβιβάσθηκε στο ελικόπτερο της Εθνικής Φρουράς τύπου Bell-206. Μαζί του ο υπασπιστής του υποπλοίαρχος Νικόλας Γεωργίου, ο ταξίαρχος Στέλιος Δεμέναγας και οι χειριστές του ελικοπτέρου, ο σμηναγός Πάρης Αθανασιάδης και ο υποσμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής. 4:20 τα ξημερώματα… εκδηλώθηκε πυρκαγιά και ήταν η αιτία για την πτώση του μοιραίου ελικοπτέρου της Εθνικής Φρουράς.
- 11 Ιουλίου 2011: Η μεγάλη καταστροφή στη Ναυτική Βάση κοντά στο Μαρί, είναι η χειρότερη εθνική τραγωδία σε καιρό ειρήνης. Η απώλεια 13 ανθρώπων, ο μεγάλος αριθμός τραυματιών και ο ανείπωτος πόνος.
- 3 Ιουλίου 2021: Μαύρισε ο ουρανός. Καίγεται η Κύπρος. Eγκληματίες σκοτώνουν τη φύση και θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Νέοι έτρεξαν να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούσαν από χθες να σώσουν δάση, σπίτια, ζώα.
Δεν είμαστε η γενιά του «καναπέ», αλλά η ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ
Είμαστε η γενιά, που καταστράφηκε από την οικονομική κρίση. Η γενιά που εργάζεται και κακοπληρώνεται, που αδικείται. Η γενιά που δεν μπόρεσε να «εκμεταλλευτεί» τα πιο δημιουργικά της χρόνια. Είμαστε η γενιά που θέλει να συνεχίσει τη ζωή από εκεί που την άφησε, που δεν γουστάρει «εκβιασμούς» και «δωροκουπόνια» για την υγεία μας.
Είμαστε η γενιά που βγαίνει στους δρόμους, που τρέχει να βοηθήσει. Είμαστε η γενιά που δίνει καλό παράδειγμα. Ναι, η πιο αδικημένη γενιά η σημερινή δεν θα πουλούσε ΤΙΠΟΤΑ και δεν θα έκανε «εκπτώσεις» σε λύσεις… Ανήκουμε στη γενιά «facebook» του «timeline» και του Instagram, αλλά την πατρίδα και τα ιδανικά δεν θα τα πουλούσαμε ποτέ για «30 αργύρια», δεν θα παίζαμε «Μονόπολη» την Αμμόχωστο για δεκαετίες και σίγουρα δεν θα μέναμε σε γραπτές καταδίκες…
