Μια συνάντηση εντελώς συμπωματική ανάμεσα σε άλλα πρόσωπα. Με χαιρετάει και γίνονται οι πρώτες συστάσεις και «απομακρύνεται» διακριτικά από δίπλα μου, όταν άλλοι έρχονται για κουβέντα. Με την άκρη του ματιού μου τον «παρακολουθώ» πώς κινείται ανάμεσα στους υπόλοιπους και διακρίνω αυτό ακριβώς που «άφησε» σε μένα: Μια αύρα θετική, μια περιέργεια να τον γνωρίσεις ακόμη περισσότερο. Μερικοί άνθρωποι δεν χρειάζονται προσπάθεια για να έχουν μονίμως ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη –Έχει «πιάσει» για τα καλά το νόημα της ζωής και ξέρει πλέον καλά ότι το χαμόγελό μας είναι από τα ανεκτίμητα δώρα αυτό είναι μας έδωσε η ζωή χωρίς να κοστίζει απολύτως τίποτα.
Γιώργος Τσόκκος: Γεννημένος το 1976 μεγαλώνει στην Λεμεσό. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων (BSc Hons) στο Λονδίνο και Μάρκετινγκ & Επικοινωνίες (MSc) στην Αθήνα. Η καταγωγή του πατέρα του το Φρέναρος και της μητέρας του από τη κατεχόμενη Αχερίτου. «Αν και μεγάλωσα στην Λεμεσό πάντα από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε καλοκαίρι και αργίες με έβρισκες στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου», θυμάται και αναπολεί εκείνα τα ανέμελα χρόνια. Πλέον τα τελευταία 3 χρόνια, ζει μόνιμα (σχεδόν) στην επαρχία Αμμοχώστου αφού το συνδυάζει με κάποιες ημέρες στην Λεμεσό.
Το επίθετο του είναι συνδεδεμένο με την τουριστική βιομηχανία. Το όνομα του είναι συνδεδεμένο με τη δύναμη, την ευγνωμοσύνη με όλες τις δυσκολίες της ζωής: «Αυτό δεν είναι που δημιουργεί άλλωστε τις πιο όμορφες αναμνήσεις;», θυμάμαι να τον είχα ρωτήσει σε ένα από τα επαγγελματικά γεύματα που είχαμε». Ακριβώς αυτό: «Τρελοί καθημερινοί ρυθμοί, ζει τη κάθε στιγμή, σηκώνει το ακουστικό και μιλάει με κόσμο λες χωρίς να τον ακούς να βαριέται ή να αισθάνεται κούραση.
Ο Γιώργος Τσόκκος έχει «πιάσει» για τα καλά το νόημα της ζωής (και η δική του δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα): Αυτό που μας γεμίζει με τρέλα είναι να ζούμε την κάθε στιγμή, να ταξιδεύουμε, να ονειρευόμαστε, να ζούμε.
22 ΧΡΟΝΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
«Ο τουριστικός κλάδος είναι στο «αίμα» της οικογένειας μας και δεν με παραξενεύει καθόλου που ακολούθησα και εγώ αυτό τον «δρόμο» τα τελευταία 22 χρόνια. Αμέσως μετά τις σπουδές μου εργάστηκα ως διευθυντής ξενοδοχείου για 7 χρόνια στο Σιάρμ Ελ Σέικχ της Αιγύπτου. Λόγω του ότι έζησα τόσο καιρό στην Αίγυπτο έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για την χώρα αυτή, έχω αποκτήσει φιλίες που κράτησαν και η Αίγυπτος ήταν για μένα, ως νεαρός τότε, ένα υπέροχο σχολείο, με την έννοια του ότι ο τρόπος που δουλεύει ο ξενοδοχειακός τομέας στην χώρα αυτή είναι πολύ πιο δομημένος και ο τουρισμός τους δεν στηρίζεται σε 2-3 αγορές, το οποίο σημαίνει ότι ταυτόχρονα μειώνεις το ρίσκο σου ως χώρα.
Ακολούθως, λόγω της πείρας μου στην Αίγυπτο εργάστηκα ως υπεύθυνος συμβολαίων Αιγύπτου και μετέπειτα Ελλάδας και Κύπρου για μεγάλο παραδοσιακό τουριστικό πράκτορα της Αγγλίας. Η εργασία μου αυτή με βοήθησε στο να δω τα πράγματα από την απέναντι πλευρά, από την μεριά του τουριστικού πράκτορα. Συμμετείχα σε διάφορες εκθέσεις του εξωτερικού καθώς και σε εκδηλώσεις που διοργανώναμε σε συνεργασία με τους ξενοδόχους. Μετέπειτα επέστρεψα στην οικογενειακή επιχείρηση όπου ανέλαβα και ανέπτυξα το τμήμα διαδικτυακών πωλήσεων της εταιρείας καθώς και συνεδριακό τουρισμό.
Τα τελευταία χρόνια εργάζομαι στην δική μου εταιρεία παροχής τουριστικών ακινήτων – παραδοσιακά σπιτάκια, επαύλεις και τουριστικά διαμερίσματα στην περιοχή Τροόδους, στην πόλη της Λεμεσού, Αγίας Νάπας και Πρωτάρα. Επίσης δραστηριοποιούμαστε στην Δερύνεια όπου εκεί έχουμε ένα εναλλακτικό vintage cocktail bar, το Cinnamon Lounge Bar καθώς και ένα μικρό ιστορικό αγροτουριστικό ξενοδοχείο, το μοναδικό στην επαρχία Αμμοχώστου, το Shongas Inn, το οποίο προσφέρει μια διαφορετική επιλογή διαμονής σε σύγκριση με τον πολύ τουριστικό Πρωτάρα και Αγία Νάπα».
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Πάντα όταν ταξιδεύω μου αρέσει να μην επιλέγω πολύ τουριστικά μέρη. Μου αρέσει να κάνω τις διακοπές μου σε όσο πιο γίνεται πιο local γειτονιές όπου μπορείς να νιώσεις τον παλμό της πόλης ή του χωριού που επισκέπτεσαι. Να επισκεφτώ μουσεία, να φάω σε ταβέρνες όπου συχνάζουν οι ντόπιοι, να μιλήσω μαζί τους και να ανταλλάξω ιδέες αλλά και να μάθω για την κουλτούρα τους.
Ποιο ήταν το τελευταίο ταξίδι που έκανες πριν από την Πανδημία;
H Κροατία. Πτήση για Βιέννη από Κύπρο και μετά με αυτοκίνητο μέχρι τα παράλια της Κροατίας από Pula μέχρι το Dubronvik. Κατά την διάρκεια των διακοπών αυτών και στην ανάγκη μας να ζήσουμε μοναδικές εμπειρίες, επισκεφθήκαμε με βάρκα ένα από τα πολλά μικρά νησιά της χώρας όπου υπήρχε μια καλύβα στο νησί ενός ψαρά. Ένα πετρόκτιστο, απλό σπιτάκι όπου ενώ απολαμβάναμε την παραλία ο ψαράς με την γυναίκα του έψηναν φρέσκο ψάρι στα κάρβουνα το οποίο απολαύσαμε με τοπικό κρασί στην καλύβα του με καλή κουβέντα. Στο Dubronvik επισκεφθήκαμε μια μικρή φάρμα παραγωγής στρειδιών και μυδιών, όπου ο ιδιοκτήτης μας ξενάγησε και μας εξήγησε στην βάρκα του πως μεγαλώνουν τα στρείδια και «ψαρέψαμε» μερικά όπου μας τα πρόσφερε με κρασί στην βάρκα ενώ γινόταν η ξενάγηση.
Θυμάμαι για το ταξίδι στη Λισαβώνα και τις ιστορίες που έλεγες…
Ναι και πρέπει οπωσδήποτε να πας. Εκεί είχαμε επισκεφθήκαμε το παλαιότερο μπαρ με μουσική fado όπου είχε 5 τραπέζια μόνο, καμία ταμπέλα έξωτερικά και η πόρτα άνοιγε να μπείς μέσα μόνο όταν άλλαζε ο τραγουδιστής. Οι τραγουδιστές όλοι ντόπιοι και περνούσαν το βράδυ τους από το ένα fado μαγαζί στο άλλο. Άκουγα τραγούδια σε μια γλώσσα την οποία δεν μπορούσα να κατανοήσω αλλά ήταν τόσο έντονο αυτό που ζούσα που με παρέσυρε μαζί του στην στιγμή. Αυτά για μένα ήταν μοναδικές εμπειρίες, εμπειρίες που κουβαλάς μαζί σου μια ζωή.
Άρα τι θα πει «διακοπές»;
Δεν είναι κατ΄ανάγκη μόνο η επιλογή του ξενοδοχείου και να είμαστε «κλειδωμένοι μέσα» σ’ αυτό. Έχουμε την επιλογή να γυρίσουμε την χώρα – το μέρος που θα επισκεφτούμε και να ζήσουμε μοναδικές εμπειρίες.
Η Κύπρος προσφέρεται για τέτοιου είδους τουρισμό;
Σαφώς. Η Κύπρος μπορεί να προσφέρει αυτές τις μοναδικές εμπειρίες σ’ ένα τουρίστα. Από τα μικρά χωριουδάκια μας στην περιοχή Τρόοδους όπου ο τουρίστας θα μιλήσει και θα έρθει σε επαφή με τον παππού στο καφενείο, μέχρι τις γειτονιές της παλιάς πόλης της Λεμεσού ή τα χωριά της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου, όλα έχουν να προσφέρουν εμπειρίες. Εμπειρίες τις οποίες εμείς ως κάτοικοι του νησιού αυτού ίσως να θεωρούμε ως δεδομένες αλλά για τον τουρίστα δεν είναι.
Όταν φιλοξενούσαμε σ’ ένα από τα σπίτια μας στην περιοχή Τρόοδους ένα ζευγάρι από Γερμανία, μας έστειλαν μήνυμα την επομένη της άφιξης τους ότι γνώρισαν τον παππού που μένει δίπλα από το σπίτι μας που έκλεισαν για τις διακοπές τους. Τους κάλεσε για πρόγευμα το πρωί στην αυλή του και είχαν κατενθουσιαστεί. Έχουμε πολλά παραδείγματα από πελάτες μας για τέτοιου είδους εμπειρίες.
Η Κύπρος, οι απλοί άνθρωποι μας, η κουλτούρα μας, η κουζίνα μας, έχουν επηρεαστεί από όλους τους ιστορικούς κατακτητές του νησιού και αυτό μας έχει βγάλει ένα κράμα διαφόρων γεύσεων στην κουζίνα μας, διαφόρων αντιλήψεων στην κουλτούρα μας και είναι επακόλουθο η εμπειρία που μπορεί να προσφέρει η Κύπρος ως τουριστικός προορισμός να είναι μοναδική.
Άρα αυτή είναι και μια από τις κύριες φιλοσοφίες της εταιρίας σας.
Ναι. Μα αυτό δεν πρέπει να κάνουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον τουρισμό; Ως εταιρεία προσπαθούμε πάντα να αναδείξουμε την κουλτούρα μας, τους ανθρώπους μας, να στείλουμε στον κάθε πελάτη ενημερωτικά email με επιλογές μικρών ταβερνών, επιλογές παραλιών που δεν είναι τόσο γνωστές, ακόμη και για παράδειγμα πληροφορίες για το πού να αγοράσουν φρέσκα οργανικά αυγά από κότες στην αυλή της κυρίας Μαρίας σε ένα μικρό χωριό στην ορεινή περιοχή της Λεμεσού κτλ. Εξάλλου το σλόγκαν της εταιρείας μας λέει ακριβώς αυτό: «One island, many worlds», εννοώντας τους τόσους «κόσμους» που μπορείς να ανακαλύψεις και να ζήσεις στο μοναδικό αυτό νησί μας.
Δεν μπορεί όμως σε κάτι θα υστερεί η χώρα μας ως τουριστικός προορισμός. Δεν είναι όλα «ρόδινα» όπως μας τα παρουσιάζουν μέσα από δελτία τύπου και τηλεοπτικές δηλώσεις.
Μερικοί τομείς που υστερούμε είναι ο προσβάσιμος τουρισμός για άτομα με ειδικές ανάγκες, η οργανωμένη προώθηση του εναλλακτικού τουρισμού, καθώς επίσης και η εξάρτηση της Κύπρου σε 2-3 συγκεκριμένες αγορές. Η εξάρτηση αυτή δεν θα έπρεπε να ήταν σε συγκεκριμένες αγορές. Είδαμε τα προβλήματα που μπορεί να φέρει αυτή η εξάρτηση πάμπολλες φορές και ήρθε η στιγμή να μην εξαρτάται ολόκληρος ο τουρισμός μας από συγκεκριμένες αγορές.
Δηλαδή, να μην βάζουμε «όλα τα αυγά μας στο ίδιο καλάθι», αλλά να έχουμε «20 καλάθια», ούτως ώστε όταν η μια αγορά δεν δουλέψει μια συγκεκριμένη χρονιά για οποιονδήποτε λόγο, να έχουμε τις υπόλοιπες αγορές και να μην επηρεαστεί ολόκληρος ο τουρισμός μας. Να προωθήσουμε ακόμη περισσότερο τις πολυδιάστατες εμπειρίες που μπορεί να προσφέρει η Κύπρος στον τουρίστα της. Εμπειρίες στις οποίες οφείλουμε να εμπλέξουμε τους απλούς ανθρώπους της Κύπρου, τον «Γιάννη» τον γεωργό που βγάζει πατάτες στην επαρχία Αμμοχώστου, την κυρία «Μαρία» με τα φρέσκα οργανικά αυγά της… Ο τουρίστας διψά για εμπειρίες τις οποίες μπορούμε ως χώρα να προσφέρουμε με την βοήθεια των ανθρώπων μας.
Ξέρεις πόσο λατρεύω την ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου. Έχει «χτυπηθεί» αρκετά από την πανδημία. Δεν είναι οι «εικόνες» που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Δυστυχώς η ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου νοσεί κάθε χρόνο κατά την διάρκεια του χειμώνα. Αυτό συμβαίνει από το 1974 μέχρι σήμερα δεν είναι λόγω της πανδημίας. Η πανδημία απλά ήρθε και επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Εκεί για παράδειγμα που στην Αγία Νάπα ή Πρωτάρα είχαμε 10 καταστήματα ανοικτά κατά την διάρκεια του χειμώνα και τον περασμένο χειμώνα λόγω πανδημίας είχαμε 1 ή 2 ανοικτά. Οι κάτοικοι της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου δεν έχουν μια σταθερή επαγγελματική ροή στη ζωή τους. Εργάζονται πολύ σκληρά 10ωρα και 12ωρα για 4-5 μήνες το καλοκαίρι, και δεν έχουν εργασία τους υπόλοιπους μήνες του χειμώνα και περιμένουν από το ενεργειακό επίδομα για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Αυτό το πράγμα δεν συμβαίνει σε τόσο μεγάλο βαθμό πουθενά άλλου στην χώρα μας. Και όλο αυτό, η έλλειψη της ροής δηλαδή στην περιοχή έχει να κάνει αποκλειστικά με την πόλη της Αμμοχώστου που χάσαμε το 1974.
Η περιοχή δεν εξελίχθηκε όπως θα έπρεπε αφού χάθηκε η βασιλεύουσα και αυτό επηρεάζει όλους τους κατοίκους που εργάζονται στον τουριστικό κλάδο. Το ελπιδοφόρο είναι ότι όσο μεγαλώνει ο εναλλακτικός τουρισμός, όσο οι νέοι της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου έρχονται πίσω από τις σπουδές τους με νέες ιδέες και όνειρα, τόσο θα βλέπουμε αργά ίσως αλλά σταθερά να αποκτά ροή η επαρχία. Ήδη βλέπουμε τα τελευταία χρόνια διάφορες νέες και διαφορετικές επιχειρήσεις είτε αυτές ονομάζονται ταβέρνες είτε καταστήματα ρουχισμού κτλ.
Το μέλλον είναι μόνο μπροστά και οφείλουμε όλοι μας να προχωρήσουμε την επαρχία μας μπροστά.
Ένα χαμόγελο και ένα ζευγάρι μάτια είναι ικανά να σε ταξιδέψουν σε ολόκληρη την πλάση και να γνωρίσεις τα άδυτα του δικού σου κόσμου…Γιώργο καλή επιτυχία σε ότι και αν κάνεις και σε ευχαριστώ για όσα μοιράστηκες μαζί μας.
