Ο καλυτέρος τρόπος να αποδοθεί η πλάνη που μπορεί να κρύβεται πίσω από «λαϊκές σοφίες» είναι οι αντικρουόμενες παροιμίες: H ισπανική λαϊκή σοφία λέει «Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία» και η τούρκικη σοφία λέει «Η ελπίδα είναι το ψωμί των φτωχών».
Όπως και να έχει οι παροιμίες αποτελούν συσσωρευμένη εμπειρία χιλιάδων ανθρώπων και μπορούν σίγουρα να εμπλουτίσουν τις γνώσεις του καθενός αλλά θα πρέπει να περνάνε και από περαιτέρω προσωπική ανάλυση, όπως και οτιδήποτε άλλο που βρίσκει «αληθοφάνεια» είτε σαν γνώμη των πολλών είτε σαν άποψη της αυθεντίας.
Διαβάστε μέρος των παροιμιών που έχουν να κάνουν κυρίως με ότι περιλαμβάνει η γαστρονομία και μετρήστε πόσες φορές τις έχουμε χρησιμοποιήσει:
- Αλλού παχνίζει, αλλού φουρνίζει… (Απροσεξία)
- Αναστενάζει και δειπνεί, κλαίει και γευματίζει. (Δυστυχία)
- Άπραγος στο ζύμωμα, στραβά κουλούρια πλάθει. (Αρχάριος)
- Απ’ όσα λες κυρά μου, χορτασμένη είναι η κοιλιά μου. (Άχρηστες υποσχέσεις)
- Βγάζει από κρύο φούρνο, ζεστό ψωμί. (Ικανός)
- Βράζει στο ζουμί του/της… (Έχει νεύρα. Τον/την τρώει το σαράκι.)
- Βράσε ρύζι. (Και μη χειρότερα)
- Δε θέλει ρύζι με νερό. Θέλει νερό με ρύζι. (Ιδιότροπος)
- Δε φοβάται ο παστουρμάς τ’ αλάτι. (Ταλαιπωρίες)
- Δεν έχει ψωμί αυτή η δουλειά. Δε βγαίνει βούτυρο… (Κέρδος)
- Εκεί που ’ναι τα δόντια λείπουν τα παξιμάδια. (Όσοι μπορούν να απολαύσουν κάτι, το στερούνται.)
- Εκείνος που περιμένει από άλλον, πολύ αργά δειπνεί. (Στηρίζεται στους άλλους – καλύτερα να στηρίζεται στις δυνάμεις του.)
- Εννιά νομάτοι, εννιά ψωμιά κι εγώ ο έρμος ένα… (Αδικία)
- Εσύ το κανταΐφι κι εγώ ούτε ψωμί αρμένικο. (Αδικημένος)
- Κάποιος φούρνος γκρεμίστηκε… (Ξαφνικό – απρόοπτο)
- Μήδε ωμός τρώγεσαι, μήδε ψημένος… (Δύστροπος)
- Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται. (Επιθυμίες)
- Οι πολλοί μάγειροι χαλούν τη σούπα. (Οι πολλές γνώμες – αποτυχία)
- Πάει στο γύφτο για προζύμι… (Δε θα βρει)
- Παίζει η κοιλιά του ταμπουρά. (Πεινάει)
- Περί ορέξεως ουδείς λόγος… (Ο καθένας σκέφτεται όπως θέλει)
- Πέσε πίτα να σε φάω. (Ο τεμπέλης τα θέλει όλα έτοιμα.)
- Ρίχνει αλάτι σ’ όλα τα φαγιά. (Ανακατεύεται)
- Φάγαμε ψωμί κι αλάτι… (Ζήσαμε μαζί. Είμαστε φίλοι)
ΠΗΓΕΣ: el.wikipedia.org/wiki/Παροιμία/ kiosterakis
