Κτισμένο στην βόρεια πλευρά του Πενταδάκτυλου, σε μέσο υψόμετρο 220 μέτρων. Στην περιοχή του καλλιεργούντο, πριν από την τουρκική εισβολή του 1974, τα εσπεριδοειδή (λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές και κιτρομηλιές), οι ελιές, οι χαρουπιές, τα σιτηρά και τα νομευτικά φυτά.
Η μεγαλύτερη ωστόσο έκταση του χωριού είναι ακαλλιέργητη και καταλαμβάνεται από ποικίλη φυσική βλάστηση, κυρίως πεύκα, κυπαρίσσια, αόρατους και αντρουκλιές. Μεγάλο μέρος του κρατικού δάσους Δικώμου-Μπέλλα Παϊς εμπίπτει στα διοικητικά του όρια. Από κτηνοτροφικής απόψεως, ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ήταν η πτηνοτροφία στο χωριό. Το 1973 εκτρέφονταν 42.140 πουλερικά, 228 πρόβατα και 33 κατσίκες.
Το όμορφο περιβάλλον του χωριού και η μικρή του απόσταση από την πόλη της Κερύνειας άρχισαν να προσελκύουν το ενδιαφέρον τόσο των ντόπιων κατοίκων όσο και ξένων για τουριστική ανάπτυξη. Πριν από την τουρκική εισβολή του 1974, το Πέλλα Παϊς ήταν δημοφιλές καταφύγιο αρκετών Ευρωπαίων συνταξιούχων, κυρίως Βρεττανών. Γύρω από το χωριό κτίστηκαν αρκετά εξοχικά σπίτια. Εξάλλου ενοικιαζόμενα σπίτια προσφέρονταν σε ντόπιους παραθεριστές και ξένους περιηγητές.
Η περιοχή του χωριού είναι από τις ωραιότερες της Κύπρου, ευρισκόμενη σε μια μαγευτική πλαγιά της οροσειράς του Πενταδάκτυλου, με εξαίρετη θέα προς την στενή λωρίδα της βόρειας πεδιάδας και την θάλασσα.
Το Αββαείο του Μπέλλα Πάις βρίσκεται λίγο έξω από την κατεχόμενη Κερύνεια, και είναι ένα από τα πιο σημαντικά εναπομείναντα μνημεία γοτθικής μοναστικής αρχιτεκτονικής στην ανατολική Μεσόγειο. Το σημερινό του όνομα προέρχεται από το Γαλλικό «Abbaye de la paix», που σημαίνει «Το Ειρηνικό Μοναστήρι». Το μνημείο δεν είναι μόνο σημαντικό για την Κύπρο, αλλά για όλη τη Μεσόγειο.
Είναι μνημείο αναφοράς για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Σύμφωνα λοιπόν με δημοσίευμα της τουρκοκυπριακής εφημερίδας ΑFRIKA αλλά και πολλές αναρτήσεις τουρκοκυπρίων αρχαιολόγων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι τουρκικές κατοχικές αρχές έχουν αρχίσει τη διεξαγωγή έργων για κατασκευή μεγάλης δεξαμενής επεξεργασίας λυμάτων κάτω ακριβώς από το Αββαείο, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο κατάρρευσής του.
