Το υπ` αριθμόν ένα κρασί που ξεχώρισε για το όνομα του είναι η “Παράγκα ΠΓΕ Μακεδονία” του Κυρ Γιάννη. Μεταξύ μας μόνο ο Κυρ Γιάννης έχει τα guts να κυκλοφορήσει κρασί με τέτοιο όνομα και να μην ανοίξει ρουθούνι. Οι ποδοσφαιρόφιλοι βρήκαν επιτέλους τι ελληνικό κρασί θα στέλνουν όταν χάνουν γιατί όταν κερδίζουν στέλνουν το Πορτογαλικό Da Pipa.
Στο ίδιο mood, σύμφωνα με το fnl-guideαλλά λίγο πιο πολιτικοποιημένος ο Κ. Μάρκου από τα Σπάτα με το “Κλέφτες Τοπικός Οίνων Σπάτων” (ή ΠΓΕ Σπάτα τέλος πάντων) που μας έδωσε μια λύση για το τί μπορούμε να στείλουμε σε «φίλους» που μας εξυπηρετούν με το αζημίωτο. Γιατροί, δικηγόροι και έτεροι καλοθελητές που σε βρίσκουν στην ανάγκη μπορούν να λάβουν πλέον ένα ωραίο καλάθι με 3 ή 6 φιάλες με νόημα.
Ο Τσάνταλης είναι ένα ιστορικό οινοποιείο με εξαιρετικά κρασιά τόσο για την ποσότητα τους όσο και την γεωγραφική του διασπορά. Η «Ρετσίνα Τσαχπίνα» και η «Κουρελού» διεκδικούν με αξιώσεις το τίτλο για το ευρηματικότερο όνομα. Η “Ρετσίνα Τσαχπίνα” θυμίζει πρωταγωνίστρια της Φρουτοπίας που μαλώνει με την Βεατρίκη το Σπαράγγι και τον Βλάση το Βλίτο ενώ η Κουρελού θα μπορούσε να είναι sponsoring σε εκπομπή της Μοιραράκη.
Η ελληνική Lamborghini δεν είναι άλλη από τον «Ταύρο της Παιονίας» του Τίτου Ευτυχίδη στον ρόλο του Antonio Miura. Τι Galliardo, τι Murcielago, τι Islero, ο ταύρος της Γουμένισσας βρίσκεται στα χέρια του Τίτου Ευτυχίδη.
Το «4-4-2» μπορεί να είναι συνδυασμός από λουκέτο ή ακόμα ανάπτυξη ποδοσφαιρικής ομάδας από τον Αλέφαντο αλλά στην ελληνική, οινική πραγματικότητα είναι ένα κρασί του Κτήματος Παπαργυρίου από το Λαλιώτη Κορινθίας (ουδεμία σχέση με τον πρώην υπουργό γνωστό και ως θείον βρέφος)
Και μια και βρισκόμαστε στην περιοχή οι «Αμπελώνες Ζαχαριά» τετραγώνισαν τις δεξαμενές τους και δημιουργούν το «Λευκό εις το Τετράγωνο» και το «Μαύρο εις τον Κύβο». Για το Ροζέ επιφυλάσσουν μια μιγαδική προσέγγιση.
Η ετικέτα που πάντα πρέπει να την εξηγήσεις είναι το «14-18 H» του Κτήματος Γαίας. Με τα ονόματα, γεωγραφικά ή εμπορικά ο καθένας μπορεί να κάνει συνειρμούς και να τους κρατάει για τον εαυτό του.
Με τα νούμερα όμως θα πρέπει να πάντα να δίνει μια λογική εξήγηση. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι το αποτέλεσμα της σύγκρισης των μέσων δακτύλων των Γιάννη Παρασκευόπουλου και Λέοντα Καράτσαλου ιδιοκτητών του Κτήματος.
Μεγάλη επίδραση στην συναισθηματική νοημοσύνη των παραγωγών έχουν και τα ζωάκια που τείνουν να παρελάσουν όλα από τις ετικέτες. Ένα όμως βρίσκεται σε τουλάχιστον τρεις. Και δεν είναι άλλο από τον …λαγό. Έχουμε και λέμε λοιπόν, «Άσπρος Λαγός» του Κρητικού Νίκου Δουλουφάκη, «Λαγοπάτι» του Λημναίου Χατζηγεωργίου και ο «Λαγότοπος» του Δραμινού Ιορδάνη Μιχαηλίδη. Ποια λείπει; Η «Λαγός Στιφάδο» !
Και για το τέλος μια αγωνιστική, πραγματικά ευρηματική version ενός γλυκού κρασιού. Το όνομα του «Sweet S» του Δημάκη από το Μαρτίνο Φθιώτιδας. Το S δεν είναι απλά γλυκό κρασί αλλά μια αγωνιστική racing, «πειραγμένη» εκδοχή. Σύντομα και η AMG V12 Quattro…
