Ακουρσός: Από τις τουρκικές λέξεις ακάρ-σού (akar -su), που σημαίνουν τρεχούμενο νερό, κατά μια ερμηνεία που δόθηκε μετά την εγκατάσταση στο χωριό Τούρκων, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, επειδή κοντά στο χωριό υπάρχει άφθονο τρεχούμενο νερό. Όμως το χωριό έφερε το όνομα αυτό και κατά την προ της Τουρκοκρατίας εποχή, συνεπώς είναι πιο πιθανή η ερμηνεία ότι οφείλει την ονομασία του στο ότι είχε γλυτώσει από διάφορες επιδρομές και λεηλασίες. Συνεπώς Ακουρσός, από το στερ. α και το ρήμα κουρσεύω, σύμφωνα με πληροφορίες της Polignosi.
Το χωριό βρίσκεται στην επαρχία Πάφου, στα αριστερά του διαμελισμένου οροπεδίου της Πάφου, 400 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Βρίσκεται 3 περίπου χμ. στα νότια του Κάθηκα και 15 περίπου χμ. στα βόρεια της Πάφου.
Μια ανάρτηση στο διαδίκτυο από τον κύριο Μιχάλη Μουντή ( ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ μιας άλλης εποχής) με μια φωτογραφία μέσο της οποίας αναρωτιέται αν πρόκειται για σπηλιά μοναχών, κρυψώνα ή καταφύγιο μας προκαλεί το ενδιαφέρον να ψάξουμε να βρούμε για μια από τις πολλές σπηλιές που βρίσκονται στην περιοχή.
Όπως φαίνεται οι άνθρωποι συνέβαλαν στη διαμόρφωση του συγκεκριμένου σπηλαίου, δεδομένης της κανονικότητας των τοίχων και του δαπέδου. Οι εμφανείς γραμμές κάτω από το σπήλαιο φαίνονται επίσης τεχνητές. Ωστόσο, απλώς ακολουθούν τις ραβδώσεις του υπόλοιπου γκρεμού.
Πώς έφτασαν όμως στη σπηλιά και γιατί; Ήταν μια πίσω είσοδος σ’ ένα παλιό φρούριο στην κορυφή ενός λόφου;
Στην έρευνα μας θα μας βοηθήσει η ιστοσελίδα Fitzgeralds τις πληροφορίες τις οποίες μεταφράσαμε:
«Σε μικρή απόσταση προς τα βόρεια, κατά μήκος του δρόμου προς τους λόφους, υπάρχει ένα πλάτωμα στο πίσω μέρος ενός τζαμιού. Αυτό το οροπέδιο, που ονομάζεται Λαώνη του Τσακρή, έγινε διάσημο αφού ήταν το κεντρικό πεδίο μάχης μεταξύ δύο αντιπάλων Βασιλέων. Εκεί ο Πέτρος Β΄Λουζινιάν Βασιλιάς της Κύπρου και τιτουλάριος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, υπερασπιζόμενος το χωριό Άκουρσος, νίκησε τον βασιλιά της Κύπρου, νίκησε τον Giano di Lusignano (Ιανό). Ωστόσο, ο ίδιος όταν απομακρύνθηκε από τον σκοτωμένο Βασιλιά, ο Ρόουζ-Πέτρος πέφτει νεκρός από ένα τόξο που δέχθηκε στην πλάτη από έναν στρατιώτη του Βασιλιά Ιανού. Ο Βασιλιάς θάφτηκε αργότερα στο Σπήλαιο της Άμπας που βρίσκεται στην κορυφή ενός βράχου, ενώ ο Βασιλιάς Ινία θάφτηκε στο Σπήλαιο Παπαδήμαντρα που τώρα φιλοξενεί κοπάδια με κατσίκες».
Είναι το σπήλαιο ένας παλιός ταφικός θάλαμος; Ποιος το έχει ψάξει επί της ουσίας; Γιατί εκεί ίσως να βρίσκεται θαμμένος ένας βασιλιάς…Οι μύθοι και οι θρύλοι γύρω από τα σπήλαια της Κύπρου παραμένουν ζωντανοί. Υπάρχουν ακόμη θαμμένοι οι «θησαυροί» που είναι μέρος της ιστορίας μας και θα πρέπει επιτέλους «κάποιος» να ασχοληθεί…
Φωτος: pafoslife
