Στα χέρια μου «πέφτει» ένα βιβλίο που επέλεξε η κόρη μου να διαβάσει στον ελεύθερο της χρόνο. Στο «πάρκο με τις νεραντζιές». Το ξεφυλλίζω από περιέργεια όταν το βρήκα δίπλα στο κομοδίνο της να αρχίζω να το διαβάζω. Πρωταγωνιστές δύο παιδιά χωρισμένων γονιών που καταγράφουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους στον υπολογιστή. Στο πάρκο με τις νεραντζιές οι εξελίξεις για στη ζωή των πρωταγωνιστών, αρκετές και καθόλου μακριά από τις «δικές» μας. Εντοπίζω την Ιωάννα Αργυρού και ζητάω μια συνέντευξη. Μου προκαλεί τόση αίσθηση το βιβλίο με τους πρωταγωνιστές να μην διαφέρουν και τόσο από τα παιδιά μας…
«Πάντα μου άρεσε να διαβάζω. Ενίοτε αυτό ήταν ένα θέμα γιατί όντας μαθήτρια προτιμούσα τα λογοτεχνικά βιβλία και τις εφημερίδες από τα σχολικά βιβλία. Τα διάφορα κείμενα που διάβαζα αποτέλεσαν για μένα ένα παράθυρο στον κόσμο τα χρόνια προ διαδικτύου, ήταν η πρώτη κουβέντα που άκουσα από την εκπαιδευτικό και συγγραφέα κ.Αργυρού.
Από τα νεανικά της χρόνια ήδη ένιωθε ότι ένα ανεξερεύνητο πεδίο απλωνόταν μπροστά της. Αν υπάρχει ένα δώρο που έκανε στον εαυτό της, όπως μου είπε, ήταν τα ταξίδια που έκανε για να ανακαλύψει αυτόν τον κόσμο. “Μόνη αλλά χωρίς να νιώθω μοναξιά, αποτύπωνα σε μια παλιά φωτογραφική (πριν την επέλαση των έξυπνων κινητών) στιγμές και σκηνές της καθημερινότητας από διάφορα μέρη: ένα σοκάκι σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί, μια χιονισμένη λεωφόρο στη Νέα Υόρκη, ένα λιβάδι με άλογα στην εξοχή της Αγγλίας. Χρώματα, μυρωδιές, διαπολιτισμικές δραστηριότητες εξόπλισαν τη φαρέτρα μου με τα απαραίτητα εφόδια για να αφοσιωθώ στη μάχη της γραφής”, λέει χαρακτηριστά.
Έτσι η ενασχόλησή της με το γράψιμο ήρθε εντελώς φυσιολογικά σαν μια ακόμα χάντρα σε ένα μπεγλέρι. Και αυτή την κάνει να αισθάνεται τυχερή γιατί ως δασκάλα μοιράζεται την αγάπη της για τα βιβλία με τα παιδιά.
Πώς προέκυψε η συγγραφή του βιβλίου σας και πώς αυτό διαφοροποιείται από το προηγούμενο;
Το προηγούμενο μου βιβλίο “Αυγουστιάτικα Φεγγάρια” είναι μυθιστόρημα για ενήλικες. Κυκλοφόρησε το 2010. Πέρασε μια δεκαετία χωρίς να κυκλοφορήσει κάποιο βιβλίο μου. Τα χρόνια αυτά αποτελούν μια εποχή εσωτερικής αναζήτησης, μελέτης, προβληματισμού και παρατήρησης. Κατά καιρούς έπλαθα διάφορους χαρακτήρες αλλά τους παρατούσα ή με παρατούσαν εκείνοι. Ίσως ήρθε ο κατάλληλος χρόνος κι όλα πήραν το δρόμο από μόνα τους. Οι έφηβοι χαρακτήρες του βιβλίου ήρθαν και με βρήκαν. Αρχίζοντας να γράφω, παθιάστηκα και δεν σταμάτησα ώσπου να τελειώσω.
Πρωταγωνιστές του βιβλίου δύο παιδιά χωρισμένων οικογενειών. Πώς καταλήξατε σ’ αυτή την επιλογή;
Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό παιδιών χωρισμένων οικογενειών έχει αυξηθεί. Ως εκπαιδευτικός ζω από κοντά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα παιδιά χωρισμένων οικογενειών. Το θέμα αυτό μου εξίταρε το ενδιαφέρον ώστε να το ψάξω περισσότερο. Σημαντικό να τονίσω ότι το βιβλίο θίγει και το θέμα της ανασυσταμένης οικογένειας. Αξίζει ακόμα να αναφέρω πως υπάρχει ακόμη ένας ενδιαφέρον χαρακτήρας, μια προσφυγοπούλα από τη Συρία, που δρα σαν συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές.
Πώς μια εκπαιδευτικός μπορεί να μπαίνει στο μαγικό κόσμο της συγγραφής με την ελευθερία του λόγου και έκφρασης;
Ο καθένας από εμάς έχει τα δικά του ενδιαφέροντα και τον δικό του τρόπο έκφρασης. Κάποιος τραγουδά, άλλος χορεύει και κάποιος άλλος μαστορεύει. Για μένα το διάβασμα και η αφήγηση ιστοριών ήταν το μαγικό ραβδί που με μετέφερε σε άλλους κόσμους. Μεγαλώνοντας και εντρυφώντας βαθύτερα στην παιδική λογοτεχνία, καλλιέργησα τον δικό μου τρόπο έκφρασης. Η καθημερινή επαφή με τα παιδιά σίγουρα με βοηθά να αφουγκραστώ τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους ώστε γράφοντας να είμαι κοντά στη ψυχοσύνθεσή τους. Η αγαπημένη μου δραστηριότητα με τα παιδιά είναι τους διαβάζω παραμύθια ή να αφηγούμαι αυτοσχέδιες ιστορίες. Το χαμόγελό τους μου δίνει ενέργεια και έμπνευση να συνεχίσω.
Αισθάνομαι ελεύθερη να επιλέξω όποιο θέμα κρίνω. Χρειάζεται όμως προσοχή στην παρουσίαση του θέματος ώστε να κρατήσει την προσοχή των παιδιών τους και να δώσει σωστές αξίες και πληροφορίες. Χρειάζεται επίσης λεπτός χειρισμός για θέματα όπως τα ναρκωτικά, ο θάνατος κτλ.
Υπήρξε κάποια πηγή έμπνευσης για τη συγγραφή του ;
Δεν θα έλεγα ότι υπήρξε κάποια συγκεκριμένη πηγή έμπνευσης. Θα έλεγα πως είμαι συλλέκτης στιγμών. Κάθε τι που βλέπω, ακούω, νιώθω, βιώνω το καταγράφω στο μυαλό μου και το επεξεργάζομαι. Συχνά δε το καταγράφω στο ημερολόγιο μου.
Για το συγκεκριμένο βιβλίο ο σπόρος της έμπνευσης αποτέλεσε η αξιοπρέπεια με τη οποία πολλοί μονογονιοί, παρά τις ποικίλες τους δυσκολίες, αναθρέφουν τα παιδιά τους. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο Έκτορας, ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές.
Ποιος ο συμβολισμός της νεραντζιάς;
Η νεραντζιά (κιτρομηλιά) είναι ένα δέντρο της οικογένειας εσπεριδοειδών που συναντούμε συχνά στον κυπριακό και ελληνικό χώρο. Πρόκειται για ένα δέντρο γνωστό στους περισσότερους από εμάς. Φυτρώνει στις αυλές μας και στα πεζοδρόμια. Η νεραντζιά είναι δέντρο ανθεκτικό στις ασθένειες και στις διάφορες καιρικές συνθήκες. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και ο συμβολισμός της. Όπως η νεραντζιά μεγαλώνει, αναπτύσσεται, δίνει καρπούς παρά τις διάφορες καιρικές συνθήκες π.χ. ψηλές θερμοκρασίες, βροχή έτσι και τα πρόσωπα του βιβλίου ανταποκρίνονται με επιτυχία στις διάφορες δυσκολίες και προχωρούν με αυτοπεποίθηση στη ζωή. Η νεραντζιά έχει μια δική της ομορφιά όπως και ο καθένας από εμάς φτάνει να την εκτιμήσει. Οι καρποί της είναι πικροί. Με τη φλούδα τους ωστόσο φτιάχνεται ευωδιαστό γλυκό του κουταλιού και μαρμελάδα. Το ίδιο και στη ζωή μας. Υπάρχουν πίκρες. Υπάρχει όμως και η γλυκιά όψη, που μας γαληνεύει και μας ωθεί να πορευόμαστε στη ζωή.
Στο πάρκο με τις νεραντζιές…
Δύο δεκατετράχρονα παιδιά, άγνωστα μεταξύ τους, η Λίζα και Έκτορας μεγαλώνουν στην ίδια πόλη. Παιδιά χωρισμένων γονιών και οι δύο αντιμετωπίζουν διάφορες προκλήσεις στην προσωπική και μαθητική τους ζωή. Η Λίζα ζει με τη μητέρα της, που ονειρεύεται σπουδές και επιτυχίες για τη μοναχοκόρη της. Η Λίζα έχει κιόλας αποφασίσει για το επαγγελματικό της μέλλον παρά της αντιρρήσεις της μαμάς. Κάπου εκεί μπαίνει στο προσκήνιο και ο νέος ο έρωτας της μαμάς.
Η Λίζα διατηρεί καλές σχέσεις με τον μπαμπά της. Συναντιούνται συχνά στο πάρκο με τις νεραντζιές παρέα με το σκυλί τους. Υπάρχει ακόμα ένα αγκάθι στη ζωή της Λίζας. Ο μπαμπάς της είναι ερωτευμένος με τη Μαίρη, τη μαμά του Έκτορα!
Ο Έκτορας και η Μαίρη ζουν σ’ ένα μικρό ενοικιαζόμενο διαμέρισμα. Ο μπαμπάς τους εγκατέλειψε πριν χρόνια και η Μαίρη εργάζεται σκληρά για να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους. Ο Έκτορας δεν είναι καθόλου δημοφιλής στο σχολείο.
Ειδικά από την πλευρά της Λίζας υπάρχει μεγάλη αντιπάθεια προς τον Έκτορα, ώσπου ένα απόγευμα στο πάρκο με τις νεραντζιές …
To βιβλίο διατίθεται σε πολλά βιβλιοπωλεία της Ελλάδας όπως Public, Ιανός, Πολιτεία όπως και στα διαδικτυακά τους κατάστηματα (π.χ. Public.gr, ianos.gr. politeianet.gr) Στην Κύπρο διατίθεται από τα βιβλιοπωλεία Πάργα. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Καστανιώτη”. Είναι κατάλληλο για παιδιά άνω των δέκα ετών.
