Στο χωριό μας δεν είχαμε νερό,που τέτοιες πολυτέλειες, ακούμε συχνά από τις γιαγιάδες μας. Έπρεπε να φορτωθεί την στάμνα η μάνα να πάει στο πηγάδι και οι τυχεροί που είχαν ζώα φόρτωναν του κιούπια τους τσίγκινους τενεκέδες και μετέφεραν τμεγάλες ποσότητες, καθημερινή η μεταφορά και ο αγώνας για το νερό, ήταν ευτυχώς πλούσια σε πηγές. Κάθε χωριό είχε την δική του βρύση στην πλατεία που έτρεχε γάργαρο καθρό δροσερό νερό,σε κάθε περιοχή υπήρχαν και πηγάδια που το καθένα πολλές φορές είχε την δική του ονομασία και θρυλική ιστορία.
Οι τυχεροί που είχαν ζώα φόρτωναν τους τσίγκινους τενεκέδες και το μετέφεραν μεγαλύτερες ποσότητες. Ήταν καθημερινός ο αγώνας για το νερό.
ΦΩΤΟΣ: radioaetos.com
